* رهایی از سم‌ها
بدن انسان در معرض بسیاری از مواد مضر و سم‌هایی قرار می‌گیرد که در بافت‌هایی انباشته می‌شوند و اغلب آن‌ها از طریق غذایی که می‌خورد و داروها و مواد شیمیایی که به واسطه‌ی آن‌ها درمان و معالجه می‌شود یا هوایی که استتنشاق می‌کند و سرشان از دود ماشین‌ها، کارخانه‌ها و زباله‌ها و پس ماندهای سمی است به بدن راه می‌یابند و یا از طریق سوخت و سوز داخلی عناصر غذایی موجود در بدن حاصل می‌شود، بدن به واسطه‌ی کبد از این گونه سموم رهایی می‌یابد. در حین روزه‌داری انرژی نهفته در بدن کم می‌شود و کبد چربی‌ها و عناصر موجود در سایر اعضا را جذب می‌کند و برای کمک به بدن در تامین انرژی مورد نیاز برای ادامه‌ی فعالیت‌های طبیعی آن‌ها را می‌سوزاند و به این ترتیب سم‌های به وجود آمده از عملیات سوخت و سوز و موجود در عناصر غذایی را بیرون می‌آورد و از طریق سیستم دفع آن‌ها را بیرون می‌فرستند و یا آن‌ها را به سایر عناصر غیر مضر تبدیل می‌کند.
به این ترتیب است که فرصت‌های رها شدن بدن از این سم‌ها در دوره‌ی روزه‌داری بیشتر می‌شود. دکتر مک فادن در تاکید این نقش روزه می‌گوید: هر انسانی به روزه احتیاج دارد اگرچه بیمار نباشد چون سم‌های موجود در غذاها و داروها در بدن جمع می‌شود و آن را همچون یک بیمار سنگین و کند می‌کند و فعالیتش را کمتر می‌نماید، وقتی انسان روزه می‌گیرد از این سم‌ها نجات می‌یابد و چنان احساس نشاط و انرژی به او دست می‌دهد که قبلاً به خود ندیده است [۹۲].
دانشمندان زیست شناسی راز بازگشت بدن به نشاط و سر زندگی خود به واسطه‌ی روزه را این‌گونه شرح و تفسیر می‌کنند که بعد از دوره‌ی روزه‌داری بدن از مواد زاید پس ماندها، سم‌ها و میکروب‌های مضر رها می‌شود و انرژی و سلامتی خود را دوباره به دست می‌آورد [۹۳].
[۹۲] پایگاه اینترنتی «الجزیره» به تاریخ ۲۴/۷/۲۰۰۴ هـ. [۹۳] پایگاه اینترنتی «الساحة الطبیة» به تاریخ۱۱/۲/۱۴۲۶ هـ.