اول: امیرالمؤمنین علیس:
سهل بن سعدس روایت میکند که رسول اللهصدر روز جنگ خیبر فرمود:
فردا این پرچم را به مردی میدهم که خداوند خیبر را بر دستانش فتح میکند و او خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسولش نیز او را دوست میدارند، آن شب مردم دربارهی مردی که فردا پرچم اسلام را از دست رسول خدا تحویل خواهد گرفت، حرف میزدند [۲].
گوید: صبح که شد، مردم نزد رسول اللهصآمدند، در حالی که هر یک از آنان امید وار بودند که رسول اللهصپرچم را به او بدهد، رسول اللهصفرمود: علی بن ابی طالب کجاست؟
گفتند: چشمانش درد میکند، فرمود: کسی را بفرستید که او را بیاورد.
علی را آوردند، رسول اللهص از آب دهان خویش به چشمهای او مالید و برایش دعا کرد، و علیس شفا یافت، بگونهای که گویا هیچ دردی نداشته است.
پس از این پرچم را به علیس داد و علیس گفت: ای رسول خدا: آیا با آنان بجنگیم تا مثل ما شوند؟
فرمود: بهصورت عادی برو تا به میدان آنان برسی، آنگاه آنان را به اسلام دعوت بده و از وجوب حقی که خداوند بر آنان دارد، با خبر کن، به خداوند سوگند اگر خداوند یک نفر را بوسیلهی تو هدایت کند، از شتران مو سرخ برای تو بهتر است [۳].
در این حدیث فضیلتی بسیار بزرگ و یکی از مناقب آشکار امیرالمؤمنین علیبن ابیطالبس وجود دارد؛ چون پیامبر گواهی داده است که خدا و رسولش! علیس را دوست دارد و او نیز خدا و رسولش را دوست دارد.
[۲] النهایه لابن الأثیر ۲/۱۴۰. [۳] صحیح بخاری با فتح الباری، کتاب فضائل صحابه، باب مناقب علی۷/۷۰ ش/۱-۳۷ و صحیح مسلم، کتاب فضائل صحابه، باب فضائل علی۴/۱۸۷۲ حدیث/۳۴۰۶.