خبر دردناک
عباس قمی‌گوید: سپس امام حسینستا سحر منتظر ماند و آن وقت به خدمتکاران و جوانان دستور داد آب زیادی بر دارند؛ آب برداشتند و حرکت کردند و رفتند تا به محلی بنام «زباله» رسیدند که خبر عبدالله بن یقطر به او رسید، لذا یارانش را جمع کرد و نامه‌ای را در آورد و خواند. در آن نامه نوشته شده بود:
بسم الله الرحمن الرحیم
اما بعد: خبر دردناکی به ما رسیده! مسلم بن عقیل و هانی بن عروه و عبدالله بن یقطر را کشتند! و فرمود شیعیان ما دست از یاری ما برداشتند و ما را تنها گذاشتند، لذا هرکس دوست دارد؛ بر گردد باکی نیست و مورد سرزنش واقع نخواهد شد.
بنابر این کسانی که به طمع مال و مقام آمده بودند پراکنده شدند تا این که تنها با خانواده‌اش و یارانی باقی ماند که با ایمان و یقین از او پیروی کرده بودند [۷۹].
[۷۹] منتهی الآمال۱/۴۶۲، نفس المهموم/۱۶۷، بحار الانوار۴۴/۳۷۴، لواعج الاشجان/۶۷ محسن امین و المجالس الفاخرة/۸۵، خیر الاصحاب/۳۷و۱۰۷ نوشته‌ی عبدالهادی الصالح، شب‌های پیشاور /۵۸۵ سلطان الواعظین، معالی السبطین۱/۲۶۷، معالم المدرستین۳/۶۷ مرتضی عسکری، مع الحسین فی نهضته/۱۶۳ اسد حیدر، دایرة المعارف الشیعه۸/۲۶۴ و کربلاء الثورة و المأساة/۲۴۴ محامی‌احمد حسین یعقوب.