سوم: حسن و حسین:
از براء بن عازبس روایت است که رسول اللهص، حسنس و حسینس را دید و فرمود: «پروردگارا من این دو را دوست دارم، تو نیز دوست بدار» [۵].
در این حدیث فضیلتی آشکار برای حسنین است؛ چون پیامبر امتش را به محبت آن دو تشویق کرده و توضیح داد که محبت آن دو، به معنای دوست داشتن پیامبر است.
ابوسعید خدریس روایت می‌کند، رسول اللهصفرمود: «حسن و حسین سرداران جوانان بهشتند» [۶].
در این حدیث دو فضیلت بزرگ برای حسنس و حسینس است؛ چون پیامبر به بهشتی بودن آن دو گواهی داده است و نیز خبر داده‌اند که هر آن دو سرداران جوانان بهشت‌اند.
[۵] ترمذی کتاب المناقب باب مناقب حسن و حسین (۵/۶۶۱) حدیث (۳۷۸۲) و گوید: حسن و صحیح است و آلبانی صحیح دانسته، ترمذی ۳/۲۲۶. [۶] مسند احمد ۳/۳ و ترمذی: کتاب المناقب ۵/۶۵۶ حدیث ۳۷۶۸ ومى گوید: حسن و صحیح است و حاکم در مستدرک ۳ /۱۶۶-۱۶۷ و در روایتی دیگر و (ابوهما خیر منهما) و ابن خزیمة فی صحیحه ۲/۲۰۶والهیثمی فی مجمع الزوائد ۹/۱۸۴ و طبرانی هم روایت کرده است که اسناد آن حسن است و آلبانی در الاحادیث الصحیحه ۲/۴۴۸.