سخن آخر: نتیجه‌ی بحث
در پایان این بحث خلاصه‌ی نتایج بدست آمده به شرح زیر است:
۱- اهل کوفه بودند که به امام حسین؛ نامه نوشتند و از آن بزرگوار خواستند به کوفه و (عراق) بیاید، اما طولی نکشید که عهد و پیمانی که با فرستاده‌ی امام، مسلم بن عقیل بسته بودند، را شکستند و به مسلم خیانت کردند و در نهایت مسلم به شهادت رسید و پس ازآن با امام حسین همین کار را کردند و امام حسین را خودشان کشتند و آنها تنها به امام حسین؛ خیانت نکردند بلکه پیش ازامام حسین به پدر و برادر بزرگوارش نیز خیانت کردند و حتی بعد از آنها به دیگر ائمه اهل بیت نیز خیانت نمودند.
۲- علیس و اهل بیت با صحابه‌ی رسول اللهصرابطه‌ی دوستانه و آنها را دوست داشتند تا جایی که نام‌های آنها را برای فرزندانشان انتخاب می‌کردند. پرواضح است که هرکس برای فرزندانش نام‌هایی را انتخاب می‌کند که دوست دارد.
۳- آنچه امروز بنام شعائر حسینی رواج دارد در زمان أئمه نبوده بلکه در قرون اخیر پس از ائمه بوجود آمده است لذا می‌بینیم که نوحه‌خوانی و به سر وصورت زدن و پوشیدن لباس سیاه به اجماع امامیه حرام است و این را از علماء و کتاب‌هایشان بطور مستند نقل کردیم.
۴- شیعیان این زمانه روزه‌ی روز عاشوراء را قبول ندارند و آن را به اموی‌ها نسبت می‌دهند، دیدیم که روزه‌ی روز عاشوراء در کتاب‌ها و منابع شیعه ثابت است.
۵- امروزه شیعیان بناکردن ساختمان بر قبرها را جایز می‌دانند، درحالی که دیدیم رسول اللهصآن طور که در کتاب‌هایشان آمده از این کار نهی کرده و طبق روایات و اجماع علنی خودشان این مسئله مکروه و ممنوع است.
در پایان این بحث شایسته به نظر می‌رسد که این نکته را توضیح دهیم که خمس فقط از مال غنیمتی که در جنگ علیه کفار بدست می‌آید، داده می‌شود؛ زیرا از ائمه اهل بیت روایت است و بس.
اما به دو سبب‌دادن خمس از مال شخصی به نائب امام برای شیعیان جایز نیست:
اول: خمس فقط از مال غنیمتی که در جنگ علیه کفار بدست می‌آید، از عبدالله بن سنان روایت است که: شنیدم ابوعبدالله÷می‌گوید: «ليس الخمس إلا في الغنائم خاصة» خمس نیست مگر خاص در اموال غنیمت» [۲۷۸].
و از ابو عبد الله و ابو الحسنإروایت است: «خمسی نیست مگر در اموال غنیمت» [۲۷۹].
سبب دوم: ائمه خمس را برای شیعیان مباح اعلام کردند از ضریس کناسی روایت است:
ابو عبد الله؛ گفت: آیا می‌دانی از کجا زنا در میان مردم رواج یافت؟
گفتم: خیر.
گفت: از آنجا که خمس ما اهل بیت را ندادند، بجز شیعیان پاک ما؛ چون خمس برای آنان و اولادشان حلال است» [۲۸۰].
از ابو جعفر روایت است که گفت:
امیرالمؤمنین آنان، شیعیان - را از دادن خمس معاف کرد تا فرزندانشان پاک باشند [۲۸۱].
در این مورد روایات زیادی در کتب شیعه وجود دارد که شیعیان را از دادن خمس معاف می‌کند و ما به خاطر طولانی‌شدن مطلب از نقل آنها صرف نظر کردیم.
شیخ طائفه محمد ابن حسن طوسی گوید:
در حالت غیبت به شیعیان‌شان اجازه دادند که در حقوقشان - اهل بیت - و آنچه مربوط به خمس و غیره که ناگزیر باید انجام دهند مانند: ازدواج، تجارت و مسکن تصرف کنند [۲۸۲].
محقق حلی در الشرائع الاسلام و محمد باقر سبزواری در «ذخیرة المعاد» و ملا محسن فیض کاشانی در «مفاتیح الشرائع» و دیگر علمای مورد اعتماد امامیه فتوایی شبیه فتوای مذکور داده‌اند، لذا برای شیعیان دادن خمس الزامی نیست و ادله‌ی معتبر و مورد اعتماد امامیه خلاف آن را ثابت می‌کند.
این نوشته‌ایست که خداوند نگارش آن را برای من میسر گرداند و از خداوند عز وجل مسألت دارم که با این کتاب به مردم نفع برساند و شکر و سپاس فراوان برای خداوند و درود و صلوات بر پیامبر گرامی اسلام و اصحاب و خاندان پاک اوست.
وصلى الله على محمد وعلى آل محمد بإحسان إلى يوم القيامة والسلام
[۲۷۸] جامع احادیث الشیعه ۱۰/۲۴، ۲۲، ۱۷، ۸ و وسائل الشیعه ۶/۳۳۶. [۲۷۹] جامع احادیث الشیعه۱۰/۱۷، ۸ و وسائل الشیعه ۶/۳۴۲. [۲۸۰] جامع احادیث الشیعه ۱۰/۸۸و وسائل الشیعه ۶/۳۷۹. [۲۸۱] جامع احادیث الشیعه ۱۰/۸۸و وسائل الشیعه ۶/۳۷۹. [۲۸۲] النهایة فی مجرد الفقه والفتاوی/۲۰۰ چاپ دار الکتب العربی ـ بیروت.