عقيده به عصمت ائمه دوازده‌گانه
محمد‌بن یعقوب كلینی در «اصول كافی» از جعفر صادق نقل كرده كه: «اوامر علی اجرا می‌شود و نواهی او هم مورد پرهیز واقع خواهند شد». فضلیتی كه برای حضرت محمد جوجود داشته، برای او هم وجود دارد. و محمد جاز همه خلق برتر است. كسی كه چیزی از دستورالعمل‌های علی را مورد پیگرد و اعتراض قرار دهد، گویی احكام و دستورالعمل‌های الله تعالی و پیامبرش را مورد اعتراض قرار داده است. و كسی كه در مسأله‌ای كوچک یا بزرگ سخن و حكم او را نپذیرد، تا حد شریک قرار دادن برای الله تعالی پیش رفته است ... و بدینسان، برای همه ائمه، یكی پس از دیگری، این حكم جاری است. الله تعالی آنها را به‌عنوان اركان زمین قرار داده كه می‌توانند زمینیان را به لرزه در آورند. آنها حجت بالغ خداوند برای بالانشینان زمین، و زیر زمینیان می‌باشند. و امیرالمؤمنین چه بسیار كه می‌گفت: من سهیم و شریک الله تعالی در میان بهشت و جهنم هستم. و من فاروق اكبر هستم. و من مالک عصا و میسم [= ابزار داغ زنی] می‌باشم. و همه فرشتگان و جبرئیل و رسولان به مثل آنچه كه برای محمد اقرار كرده‌اند، برای من هم اقرار كرده‌اند. و من هم هم‌چو پیامبر جبار رسالت الهی را به دوش كشیده‌ام» [۱۶].
و کلینی همچنین نقل کرده: «امام جعفر صادق گفته است: «ما انبارهای دانش الله تعالی هستیم. ما برگردان فرمان الله تعالی هستیم. ما جماعتی معصوم می‌باشیم. الله تعالی به اطاعت کردن از ما، فرمان داده، و از نافرمانی کردن‌ها، نهی کرده است. و ما برای بالانشینان زمین و و زیرمینیان آن، حجت بالغ الله تعالی هستیم» [۱۷].
و كلینی ذكر كرده: «از جعفر صادق شنیدم كه می‌گفت: ائمه به منزله رسول جمی‌باشند، با این تفاوت كه آنها پیامبران نیستند، و بسان پیامبر جبرای آنها همسرگزینی حلال نمی‌باشد. به استثنای این مسأله ـ آنها به منزله رسول اكرم جمی‌باشند».
و كلینی در باب اینكه «الله تعالی بر هر یک از امامان نص قرار داده» از ابو جعفر ÷نقل كرده، كه از او درباره اسباب نزول این آیه سؤال شد:
﴿ٱلنَّبِيُّ أَوۡلَىٰ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ مِنۡ أَنفُسِهِمۡۖ وَأَزۡوَٰجُهُۥٓ أُمَّهَٰتُهُمۡۗ وَأُوْلُواْ ٱلۡأَرۡحَامِ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلَىٰ بِبَعۡضٖ فِي كِتَٰبِ ٱللَّهِ﴾[الأحزاب: ۶].
گفت: در ارتباط با مسأله امیری نازل شد. این امیری در فرزند حسین ÷و كسان بعد از او جاری شده است. پس ما نسبت به امر و به رسول الله تعالی از مؤمنان و مهاجران و انصار اولاتر هستیم. گفتم: آیا اولاد جعفر هم از الله تعالی (و این نزدیكی به رسول خدا) بهره دارند؟! گفت: خیر. آنگاه من تیره‌هایی از بنی‌عبد‌المطلب را برای او برشمردم، جوابش درباره همه آنها «نه» بود. و فرزندان حسن را فراموش كردم. بعد از آن بر او بهره‌ای دارند؟! گفت: خیر، به‌خدا ای عبد‌الرحیم، به‌غیر از ما، هیچ محمدی دیگری در آن بهره‌ای ندارد» [۱۸].
[۱۶] اصول كافی ص ۱۷۷ [۱۷] اصول كافی ص ۱۶۵. [۱۸. [ ] اصول كافی ص ۱۷۷.