بطلان عقاید شیعه

عقيدة تقيه و فضايل آن در نزد شيعه

و معنای تقیه در نزد شیعه عبارتست از دروغ محض، یا نفاق آشكار چنان‌كه از روایت‌ها‌شان بر می‌آید.

و اینک تعدادی از روایت‌های آنها، در باب فضلیت تقیه و عقیده شیعه درباره آن، از خود كتاب‌های معتبر آنها ذكر می‌شود:

كلینی از ابن عمیراعجمی نقل كرد:‌ ابوعبدالله ÷به من گفت: «ای ابوعمر، دین در تقیه است، و كسی كه تقیه ندارد، دین ندارد، و تقیه در همه چیز است جز در شراب، و مسح بر دو خف» [۸۹].

و همچنین كلینی نقل كرده: «ابو جعفر ÷گفته است: تقیه دین من، و دین پدران من است، و كسی كه تقیه ندارد، ایمان ندارد» [۹۰].

و نیز كلینی نقل كرده: ابوعبدالله گفته است: مواظب دینتان باشید، و با تقیه آن را بپوشانید، چون كسی كه تقیه ندارد، ایمان ندارد» [۹۱].

و نیز كلینی نقل می‌كند: ابوعبدالله در تفسیر این آیه:

﴿وَلَا تَسۡتَوِي ٱلۡحَسَنَةُ وَلَا ٱلسَّيِّئَةُ﴾[فصلت: ۳۴].

گفته است: حسنه: یعنی تقیه، و سیئه یعنی: منتشر كردن، و این آیه:

«ادفع بالتی هی احسن السيئة ( (التي هي احسن)» یعنی: تقیه [۹۲].

و كلینی از واسطی نقل كرده:‌ كه ابو عبدالله ÷گفته است: كسی در زمینه تقیه، به تقیه اصحاب كهف نرسیده است. زیرا آنها در مراسم‌ها و اعیاد شركت می‌كردند، و زنارها را بخود می‌بستند، به همین خاطر الله تعالی پاداش آنها را دو بار داد.) همه اینها در اصول كافی، باب تقیه، وجود دارند.

[۸۹] اصول کافی ص ۴۸۲. [۹۰] مرجع سابق ص ۴۸۴. [۹۱] مرجع سابق ص ۴۸۳. [۹۲] مرجع سابق ص ۴۸۲.