بخش دوم:
این بخش حاوی آیات مبارکه‌ای است که در مورد حفظ نگاه وارد شده است.
آیۀ یکم: ﴿قُل لِّلۡمُؤۡمِنِينَ يَغُضُّواْ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِمۡ وَيَحۡفَظُواْ فُرُوجَهُمۡۚ ذَٰلِكَ أَزۡكَىٰ لَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا يَصۡنَعُونَ ٣٠﴾[النور: ۳۰].
ترجمه: «ای پیامبر! بگو به مؤمنان تا چشم‌های‌شان را پایین کنند و فروج خود را حفظ نمایند، این امر برای‌شان بهتر است، همانا خداوند آگاه است به آنچه ایشان انجام می‌دهند».
در این آیه مبارکه خداوند به مؤمنان دستور داده است، نگاه خود را از هرآنچه با آن ممانعت شده است، حفظ نمایند: با نگاه شهوت به هیچ کسی نگاه نکنند ولو این که محجبه هم باشد، پسر جوان باشد و یا زن نامحرم باشد به جز کینه و یا همسر خویش.