قدرت حفظ وی:
ذهبی به نقل از برادرزاده زهری میگوید: «به سبب قدرت حفظی که زُهری داشت قرآن را در هشتاد شبانهروز حفظ کرد» [۶].
معمر از زُهری روایت میکند که گفت: «هیچگاه به کسی نگفتم سخنت را تکرار کن» [٧].
ابن وَهْب از لیث بن سعد نقل میکند که ابن شهاب میگفت: «چیزی را به سینه نسپردم که از یادم برود» [۸].
قرة بن عبدالرحمن میگوید: «زُهری صحیفهای نداشت مگر کتابی که در آن نسب قومش را نگاشته بود» [٩].
سعد بن عبدالعزیز میگوید: «هشام بن عبدالملک از زهری خواست که برای برخی از فرزندانش حدیث املا کند. او کاتبی خواست و برای او چهارصد حدیث املا کرد. بعدها هشام [برای آزمایش وی] به او گفت: آن کتاب گم شده است. زهری کاتب را فرا خواند و دوباره [آن احادیث] را بر وی املا کرد. هشام کتاب دوم را با کتاب نخست مقابله کرد و دید که حتی یک حرف هم جا نیفتاده است» [۱۰].
[۶] من أعلام السلف: به نقل از تذکرة الحُفاظ ذهبی. [٧] تهذیب التهذیب. [۸] همان. [٩] همان. [۱۰] همان.