علت اساسی غلط فهمیها
در این دوران زمانی که در تمام دنیا نسبت به شعائر اسلامی اهانت میشود و همچنین فحشای آشکار حرام خوری، قتل و کشتار، غارتگری، جنگ و جدال و درگیریهایی که درمیان مسلمانان وجود دارد، در چنین شرایط حسّاسی، این محققان نقّاد، چرا بیدار کردن فتنههای خوابیده و مرده از قبر درآورده را خدمت بزرگی برای اسلام میکنند؟
این بحث را تعمداً رها کرده میخواهم در مقام صحابهشنسبت به چیزی تذکر دهم که باعث مغالطه برای آنان شده و به دنبال این رویه آنان، برای دیگران نیز سبب مغالطه در بسیاری از مسائل دینی قرار گرفته است.
واقعیت این است که این آقایان شخصیتها حضرت صحابه کرام -رضوان الله علیهم- را نیز همانند عموم رجال امت، فقط در آیینه روایات تاریخی نگاه کرده و از جمع بندی روایات صحیح و سقیم تاریخ به نتیجهای رسیدهاند که همان مقام را برای این شخصیتهای مقدس تجویز نمایند و از امتیازی که نصوص قرآن و سُنّت و عقیده اجماعی امت به شخصیتهای گرامی صحابه کرام عطا کرده شده است.
امتیاز خصوصی حضرت صحابه این است که قرآن کریم دربارۀ همۀ آنان اعلامیه ﴿رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُ﴾ [۱۲]. و مژده بهشتی بودن آنان را صادر فرموده است لذا جمهور اُمّت، ذات و شخصیتهای آنان را از هرگونه جرح و نقد بری دانستهاند.
در مورد مسائل و مسالک مختلفی که از آنها منقول است، برای عمل در دایره حدود شرعی اجتهاد یکی را ترجیح داده انتخاب کردن و دیگری را مرجوح قرار داده و ترک کردن، امری جداست و این نحوه عمل، کسی را که مسلکش مرجوح قرار داده شده است نه ذات و شخصیت وی مجروح میشود و نه چنین کاری انجام دادن مخالف با ادب و احترام محسوب میگردد، زیرا عمل بر احکام شرعیه فرض است و در موقع اختلاف اقوال، عمل بر دو چیز متضاد غیر ممکن است.
لذا برای ادای فریضه شرعی و انجام وظیفه دین، انسان ناگزیر است که از میان اقوال مختلف یکی را انتخاب نماید، مشروط بر اینکه در مورد ذات و شخصیت طرف مقابل، از هرگونه اهانت و اسائه و ادب دوری جوید.
[۱۲] «خداوند از آنان خشود شد و آنان نیز از خداوند خشنود هستند».