استخاره مورد تأیید خداوند، چگونه است؟
چنانچه گفته شد دعا نمودن و طلب خیرکردن از خدا کارى است خداپسندانه و دعاهاى قرآن دلیل بر این مدعا است. همچنین آنچه در صحیفه سجادیه در دعاى ۳۳ و در کتب اهل سنت من جمله صحیح البخارى آمده است دعایى است که دعا کننده در آن از خدا مى خواهد که اگر تصمیم من خیر است مرا در این کار موفق بدار و اگر برایم خیر نیست مرا موفق مدار.
البته دعا باید بعد از مشورت و تحقیق و تفکر و جوانب شرعى کار را در نظر گرفتن بعد از تصمیم نهایى با توکل به خدا انجام شود البته دعا به زبان غیر عربى نیز اشکال ندارد و اصل این است که دعا کننده بداند چه مى-گوید و معنى دعا را بداند و از صمیم قلب و خالصانه باشد و آن دعا این است:
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلَا أَقْدِرُ وَتَعْلَمُ وَلَا أَعْلَمُ وَأَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ، اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ هَذَا الْأَمْرَ - ثُمَّ تُسَمِّيهِ بِعَيْنِهِ- خَيْرًا لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّهُ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَاصْرِفْنِي عَنْهُ وَاقْدُرْ لِي الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ ثُمَّ رَضِّنِي بِهِ». یعنى: «خدایا، من از تو به دانائیت خیر و نیکى درخواست مى کنم و به توانائیت مى خواهم که خیر را بهره من گردانی و احسان بزرگ تو را مى طلبم زیرا تو توانایى و من نیستم تو مى دانى و من نمى دانم تو به نهان ها دانایى.
خدایا، اگر این را برایم خیر مى دانی و برایم خیر در دین و دنیا قرار داده اى پس برایم آسان و برایم در آن مبارک گردان و اگر مى دانی آن در دین و زندگى و پایان کارم برایم شر و بدى است پس آن را از من دور گردان و آنچه خیر من است برایم مقدر کن و مرا به آن خشنود نما».
از این دعا به دست مى آید که مؤمن بعد از مشورت و تحقیق و تفکر وقتى مى خواهد وارد عمل بشود با توکل به خدا بهتر است این دعا و یا نظیر این دعا را بنماید که این گونه دعا طلب خیر (استخاره) از خداوند مى-باشد.