۱۱- تحريم شکار و قطع درخت و برداشتن اشياء و گم شده‌ی در حرم:
بخاری و مسلم از ابوهریره سروایت کرده‌اند که چون خداوند مکّه را بر پیامبرصگشود و در میان مردم برخاست و خداوند را حمد و ثنا نمود سپس گفت: (خداوند اصحاب فیل را از مکه بدور کرد و رسول خود و مؤمنین را بر آن مسلط و چیره گردانید و برای کسی قبل از من و بعد از من حلال نگردانید و فقط برای من یک ساعت در روز حلال گردانید. پس شکار و نخچیر آن رهیده نگردد و گیاه و خار آن چیده و کنده نشود و یافته آن جز برای جارچی و اعلام کننده حلال نگردد) [۳۷].
این حدیث تعدادی از ویژگیهای شهر مبارک مکه را بیان کرده است که عبارت بودند از: تحریم رهیدن نخچیر و کشتن آن در مکّه، تحریم قطع و کندن درخت، باز ننمودن و دستکاری نکردن یافته جز برای معرّف و جارچی. و این‌ها احکام مخصوصی است که خاص این شهر مبارک است که رسول خدا صآن را بیان نموده است، و احکام جاویدان و دائمی می‌باشند که تا روز قیامت پابرجا می‌باشند و بر هر مسلمان ساکن مکه و یا برای حج و عمره به آن در آید واجب است که این احکام را بداند و همگی به آن عمل نمایند و حذر جدی نمایند از مخالفت دستور خداوند و تجاوز حد و از هتک حرمتهای آن بپرهیزند.
در زیر احکام هر مسأله‌ای از این مسائل سه گانه را به تفصیل بیان می‌کنیم.
[۳۷] در صفحات پيش گذشت.