۵- حِجْر:
حِجْر به کسر حاء و سکون جیم قسمت نیم دایرهای شکل است که در شمال کعبه واقع است، و جزئی از کعبه میباشد، و چون قریش وقتی که کعبه را بناء نمودند در مصالح مالی کم آوردند و بناء آن بر طبق قواعد ابراهیم کامل نگشت و بر مواقع اصلی ابراهیم محدود گشت و به این خاطر به آن حِجْر (محدود) گفتهاند.
و مسلم از عائشه لروایت مینماید که پیامبر صبه عائشه لگفت: قوم تو از ساختن بیت به علت کمبود هزینه بناء را کامل ننمودند و اگر نومسلمان نمیبودند آنچه را که ترک نمودهاند برمیگرداندم، و اگر بعد از من خواستند آن را بسازند بیا تا به تو نشان دهم آنچه را که ترک و باقی گذاشتهاند، و به او نشان داد حدود هفت ذراع بود [۹۵].
پس این همان مقدار و اندازهای است که رسول خدا صتعیین کرده است که جزء بیت است، اگر چه بنائی که امروزه اطراف حجر است بسیار وسیعتر از این مقدار است پس باید نمازگزار مقدار معین در حدیت را رعایت کند.
و نماز خواندن در حِجْر همچون نماز داخل کعبه است چون قسمت و بخشی از کعبه است، به این علت عبدالرزاق از عائشهلروایت نموده است که عائشهلگفته است: دوست داشتم که وارد بیت شوم در آن نماز بخوانم، پیامبرصدستم را گرفت مرا داخل حجر برد و به من گفت: هر گاه خواستی داخل کعبه نماز بخوانی در حجر نماز بخوان، زیرا حِجْر قطعهای از کعبه است، ولکن قوم تو وقتی کعبه را ساختند در آن کوتاهی کردند و آن را از بیت خارج نمودند.
و بنابر دلایلی که گذشت طواف کننده کعبه لازم است از پشت حِجْر طواف نماید، چون حِجْر نیز جزء کعبه میباشد.
و از اشتباهاتی شایع میان مردم نامگذاری آن به (حِجْر إسماعیل) است و این نامگذاری نادرست است. و اشتباه از این بزرگتر آنکه برخی مردم عوام گمان میبرند که اسماعیل ÷و انبیائی دیگر در آن مدفون میباشند.
[۹۵] مسلم (۱/۹۷۱).