روزههای نهی شده
از روزه گرفتن همهی سال، عید رمضان و قربان و سه روز ایام تشریق مگر برای کسی که در حج حیوان قربانی ندارد و روزه گرفتن زن در روزهایی که خون حیض و نفاس دارد، نهی شده است.
در مورد روزهی همهی سال حضرت جمیفرماید:
«لاَ صَامَ مَنْ صَامَ الدَّهْرَ كُلِّهِ». [متفق علیه].
«کسی که همهی سال روزه میگیرد در حقیقت روزه نگرفته است». [بخاری و مسلم].
در مورد روزهی دو عید ابیعبیده چنین روایت کرده است:
«شَهِدْتُ الْعِيدَ مَعَ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ َصَلَّى ثُمَّ انْصَرَفَ فَخَطَبَ النَّاسَ فَقَالَ إِنَّ هَذَيْنِ يَوْمَانِ نَهَى رسولالله جعَنْ صِيَامِهِمَا يَوْمُ فِطْرِكُمْ مِنْ صِيَامِكُمْ وَالْآخَرُ يَوْمٌ تَأْكُلُونَ فِيهِ مِنْ نُسُكِكُمْ». [متفق علیه].
در روز عید با عمربنخطابسبودم گفت: پیامبر جاز روزه گرفتن در این دو روز نهی فرموده است، اولین روز بعد از ماه رمضان (عید فطر) و روزی که از قربانی‌هایتان می‌خورید (عید قربان). [بخاری و مسلم].
در مورد روزهی ایام تشریق عایشه و ابنعمر میگویند:
«لَمْ يُرَخَّصْ فِي أَيَّامِ التَّشْرِيقِ أَنْ يُصَمْنَ إِلَّا لِمَنْ لَمْ يَجِدْ الْهَدْيَ» [رواه البخاری].
«در ایامالتشریق اجازهی روزه گرفتن داده نشده است مگر برای کسی که (هنگام ادای فریضهی حج) چیزی را برای قربانی کردن (هدی) بدست نیاورد». [بخاری آن را روایت کرده است].
در مورد روزهی زن حائضه ابوسعید خدری از حضرت جروایت میکند:
«أَلَيْسَ إِذَا حَاضَتْ لَمْ تُصَلِّ وَلَمْ تَصُمْ قُلْنَ بَلَى قَالَ فَذَلِكِ مِنْ نُقْصَانِ دِينِهَا». [متفق علیه].
«مگر زن هنگام حیض نماز و روزه را ترک نمیکند؟ عرض کردند: بله، فرمود: این از نقصان دین او است». [بخاری و مسلم].
امام مسلم در حدیث معاذه روایت میکند که گفت از عایشه پرسیدم چرا زن در ایام حیض روزه را قضی میکند ولی نماز را قضا نمیکند؟ عایشه گفت: مگر تو از خوارج هستی؟ گفتم: نه خوارج نیستم، بلکه سؤال پرسیدم، عایشه گفت: در دوران حضرت دچار چنین حالتی میشدیم پیامبر دستور میداد که روزه را قضا کنیم ولی در مورد قضای نماز دستور نمیفرمود.