صحابه و منافقان در عصر پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم

بحث اول: فرازی از آیات صریح قرآن کریم مبنی بر وجود دو گروه (صحابه کرامشو منافقین)

قرآن کریم کتابی است حقیقت گرا، نه بذله‌گو و هر کسی که به آن چنگ بزند در حفاظت خداوند متعال قرار می‌گیرد و کسی‌که هدایت را در جایی دیگر جستجو کند، خداوند متعال آن شخص را گمراه می‌سازد.

از جمله مسائلی که در این کتاب حقیقت و هدایت عنوان شده است، مسئله صحابه و منافقین زمان پیامبر اکرمصاست.

آیات زیادی در مدح و پاکی صحابه کرامشو معرفی منافقین همراه با چهره اخلاقی آنان آمده است.

قرآن کریم در جاهای متعددی از گروه مؤمنین و منافقین یاد نموده است، چنان‌که در سوره‌های البقره، آل‌عمران، النساء، المائده، العنکبوت، الأحزاب، الفتح، الحدید، المجادله، الحشر و المنافقین و در بسیاری از سوره‌های مدنی نیز منافقین را معرفی نموده است.

عنوان نمودن این دو گروه در جاهای متفاوت، خود دلیلی واضح و روشن است بر اینکه این دو گروه با هم تفاوت‌های زیادی دارند، چنان‌که خداوند متعال می‌فرماید:

﴿وَيَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ إِنَّهُمۡ لَمِنكُمۡ وَمَا هُم مِّنكُمۡ﴾[التوبة: ٥٦]

«به الله سوگند می‌خورند که آنان از شمایند (و مؤمن و مسلمانند) در حالی که از شما نیستند (و مؤمن و مسلمان نیستند».

منافقین با قسم‌های دروغ، خود را جزء گروه صحابه کرامشمعرفی می‌کردند، اما خداوند متعال چهرۀ نفاق آنان را برای پیامبر اکرمصو صحابه کرامشآشکار نمود؛ چرا که هر گروهی دارای ویژگی‌ها و خصوصیاتی است که آن خصوصیات، هر گروه را از دیگری جدا می‌سازد. چنان‌که خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَلِيُمَحِّصَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَيَمۡحَقَ ٱلۡكَٰفِرِينَ ١٤١﴾[آل‌عمران: ١٤١]. «تا اینکه خداوند متعال مؤمنان را از هر عیبی پاک و خالص بگرداند و کافران را تباه و نابود سازد».