دعای ورود و خروج مسجد

۵۰- هرگاه رسول الله صوارد مسجد می‌شدند، می‌فرمودند: «بِسمِ اللَّهِ، اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ» هرگاه خارج می‌شدند، می‌فرمودند: «بِسمِ اللَّهِ، اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ»[۶۳].

«به نام خدا، پروردگارا! بر محمد رحمت فرست»

۵۱- رسول الله صفرمودند: «هرگاه کسی وارد مسجد می‌گردد، بر رسول الله صدرود بفرستد و بگوید: «اللَّهُمَّ افْتَحْ لِي أَبْوابَ رَحْمَتِكَ» «پروردگارا! درهای رحمتت را بر من بگشا» و هرگاه خارج شد، بگوید: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسَألُكَ مِنْ فَضْلِكَ»، «پروردگارا! من خواستار فضل توام».

و در روایت مسلم افزون بر آن آمده که هنگام خروج نیز درود بفرستد»[۶۴].

۵۲- هرگاه رسول الله صوارد مسجد می‌شدند، چنین دعا می‌فرمودند:

«أَعُوذُ بِاللَّهِ اِلْعَظِيمِ، وَبِوَجْهِهِ الكَرِيْمِ وَبِسُلطَانِهِ القَدِيمِ مِنَ الشَّيطَانِ الرَّجِيمِ».

«پناه می‌برم به خدای بزرگ و ذات گرامی و قدرت لایزالش، از شیطان رانده شده».

و می‌فرمودند: «هرگاه کسی چنین بگوید شیطان می‌گوید: «تمام روز از من حفاظت شد»[۶۵].

۵۳- رسول الله صفرمودند: «اگر مردم می‌دانستند که در اذان وصف اول چه ثوابی نهفته است، اگر برای رسیدن به آن، راهی جز قرعه کشی، نمی‌یافتند، حتماً قرعه کشی می‌کردند»[۶۶].

۵۴- رسول الله صفرمودند: «هنگامی که اذان گفته می‌شود، شیطان برای این که صدای اذان را نشنود، در حالی که تیز می‌دهد، فرار می‌کند و چون اذان تمام می‌شود، باز می‌گردد و هنگامی که اقامه می‌شود، فرار می‌کند و پس از اتمام اقامه باز می‌گردد، و وساوس و خاطره‌هایی را در ذهن نمازگزار تداعی می‌کند و می‌گوید: فلان و فلان چیز را به خاطر بیاور، حتی چیزهایی که قبلاً به خاطر نمی‌آورد، تا این سرانجام نمازگزار نمی‌داند که چند رکعت خوانده است»[۶۷].

۵۵- رسول الله صفرمودند: «هر جن و انسانی که صدای مؤذن به او برسد، روز قیامت برای مؤذن شهادت خواهد داد»[۶۸].

۵۶- رسول الله صفرمودند: «هرگاه اذان را شنیدید، آنچه مؤذن می‌گوید، شما نیز تکرار کنید»[۶۹].

۵۷- رسول الله صفرمودند: «هرگاه اذان را شنیدید، آنچه می‌گوید، شما نیز تکرار کنید، سپس بر من درود بفرستید؛ زیرا هر کس یک بار بر من درود بفرستد خداوند ده بار بر او رحمت می‌فرستد، سپس از خداوند برای من «وسیله» را طلب کنید، وسیله منزلتی است در بهشت که فقط به یکی از بندگان خداوند، عنایت می‌شود، و امیدوارم که آن یک نفر من باشم، پس هر کسی برای من وسیله را طلب کند، شفاعت من شامل حال او خواهد شد»[۷۰].

۵۸- رسول الله صفرمودند: «اگر هنگامی که مؤذن می‌گوید: «الله أكبر الله أكبر»، کسی بگوید: «الله أكبر الله أكبر» و هنگامی که مؤذن می‌گوید: «أَشهدُ أَنَّ لا إِله إلا الله»، بگوید: «أَشهدُ أَنَّ لا إِله إلا الله» و هنگامی که می‌گوید: «أَشهدُ أَنَّ محمداً رسول الله»، بگوید: «أَشهدُ أَنَّ محمداً رسول الله»، و هنگامی که می‌گوید: «حَيَّ عَلي الصلاة»، بگوید: «لاَ حَولَ ولاَ قُوَّةَ إِلاّ بِاللَّهِ» و هنگامی که می‌گوید: «حَيَّ عَلي الفلاح»، بگوید: «لاَ حَولَ ولاَ قُوَّةَ إِلاّ بِاللَّهِ» و هنگامی که می‌گوید: «الله أكبر الله أكبر»، بگوید: «الله أكبر الله أكبر» و هنگامی که می‌گوید: «لا إله إلا الله»، از ته دل بگوید: «لا إله إلا الله»، وارد بهشت خواهد شد»[۷۱].

۵۹- رسول الله صفرمودند: هر کس پس از اذان چنین دعا کند: «اللّهُمَّ رَبِّ هَذِهِ الدَّعْوَةِ اِلتَّامَةِ والصَّلاَةِ القَائِمَةِ، آتِ مُحَمداً الوَسِيلَةَ والفَضِيلَةَ وَابعَثْهُ مَقَامَاً مَحمُوداً الَّذي وَعَدتَهُ» روز قیامت شفاعت من شامل حال او خواهد شد»[۷۲].

«پروردگارا! ای صاحب فراخوان کامل و نماز برگزار شونده، به محمد ص«وسیله» و فضیلت عنایت کن، و او را به مقام محمودی که وعده‌اش داده‌ای، نایل بگردان».

۶۰- عبدالله بن عمر بمی‌گوید، مردی گفت: یا رسول الله! مؤذنان از ما برترند! رسول الله صفرموند: «هر چه مؤذنان می‌گویند، تکرار کن، و در پایان از خدا هر چه می‌خواهی، بخواه، به تو عنایت خواهد شد»[۷۳].

۶۱- رسول الله صفرمودند: «میان اذان و اقامه دعا رد نمی‌شود» گفتند: یا رسول الله! آنگاه چه دعایی بکنیم؟ فرمودند: «عافیت دنیا و آخرت را از خداوند، بخواهید»[۷۴].

۶۲- سهل بن سعد سمی‌گوید: رسول الله صفرمودند: «دو دعا رد نمی‌شود -یا به ندرت رد می‌شود- دعا، هنگام اذان و هنگام جنگ که دو طرف (مسلمان و کافر) با هم در می‌آویزند»[۷۵].