هنگام مصیبت
خداوند متعال میفرماید: ﴿ٱلَّذِينَ إِذَآ أَصَٰبَتۡهُم مُّصِيبَةٞ قَالُوٓاْ إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّآ إِلَيۡهِ رَٰجِعُونَ١٥٦ أُوْلَٰٓئِكَ عَلَيۡهِمۡ صَلَوَٰتٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَرَحۡمَةٞۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُهۡتَدُونَ١٥٧﴾[البقرة: ۱۵۶-۱۵۷].
«آنها که هرگاه مصیبتی به ایشان میرسد، میگویند: ما از آنِ خداییم؛ و به سوی او باز میگردیم. اینها، همانها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده است؛ و آنها هستند هدایت یافتگان».
۱۱۶- رسول الله صفرمودند: در هر چیزی (مصیبتی) «إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيَهِ رَاجِعُونَ» بگویید، حتی پاره شدن بند کفش، این هم جزو مصایب است»[۱۴۰].
۱۱۷- ام سلمه میگوید: از رسول الله صشنیدم که فرمودند: هر بندهای که هنگام مصیبتی که به او میرسد، بگوید: «إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيهِ رَاجِعُونَ، اللّهُمَّ أْجُرْني فِي مُصِيبَتِي وأَخْلِفْ لِي خَيراً مِنهَا»، «ما از خداییم و به سوی او باز خواهیم گشت، خدایا! مرا در این مصیبت، پاداش ده و بهتر از آن را برایم جایگزین فرما»، خداوند به او پاداش میدهد و جایگزین بهتری برایش فراهم میکند، ام سلمه میافزاید: هنگام وفات ابو سلمه همین دعا را خواندم، خداوند جایگزین بهتری (رسول الله ص) را به من عنایت کرد»[۱۴۱].
۱۱۸- ام سلمه میگوید: رسول الله صنزد ابوسلمه سکه چشمهایش خیره شده بود، تشریف آوردند و چشمهای وی را بستند و سپس فرمودند: «هنگامی که انسان قبض روح میشود، چشم به آن خیره میشود».
با شنیدن آن، صدای شیون اهل خانه برخاست رسول الله صفرمودند: «بر خود جز به نیکی دعا نکنید؛ زیرا فرشتگان بر آنچه میگویید، آمین میگویند» سپس فرمودند: «اللّهُمَّ اغْفِرْ لأَبي سَلمَةَ وارْفَعْ دَرَجَتَهُ فِي المَهدِيينَ واخْلُفْهُ فِي عَقِبِهِ فِي الغَابِرِينَ واغْفِرْلَناَ ولَهُ يَا رَبَّ الَعالَمِينَ وافْسَحْ لَهُ فِي قَبرِه ونَوِّرْ لَهُ فِيه»[۱۴۲].
«پروردگارا! ابوسلمه را بیامرز و درجهاش را با هدایت یافتگان بلند فرما، نسل و بازماندگانش را تو یاور باش، ای پروردگار جهانیان ما و او را بیامرز و قبرش را گشاده و منور بگردان».