آنچه که مستحب و پسندیده است در تسلیت گفته شود
مستحب و پسندیده است که تعزیت و تسلیت برای همه خانواده میت باشد از کوچک و بزرگ گرفته تا مذکر و مونث، لیکن تسلیت به زنان را تنها زنان یا محارم زنان باید بگویند. و سنت است که تسلیت پیش از تدفین گفته شود، چون وقت شدت و سختی و غم و اندوه و جزع و بیتابی است، لیکن بعد از تدفین بهتر است چون پیش از تدفین در صدد تجهیز و آمادگی تدفین او هستند، مگر این که حزن و اندوهشان از حد بگذرد که در این صورت پیش از تدفین بهتر است تا اندکی آرامش یابند و صبر پیش گیرند. بهتر است که تسلیت را از آنها شروع کرد که در برابر تحمل مصیبت ناتوان ترند.
در تسلیت به مسلمانان چنین گفته میشود:
«أَعْظَمَ اللهُ أَجرَك وَأَحْسَنَ عَزاءَك وَغَفَرَ لِمیِّـتِك أَو أَخلَفَ الله ُعَلَیك».
«خداوند مزد و پاداش بزرگ این مصیبت را به تو بدهد و نیکو تو را تسلیت و آرامش دهد و مردهات را بیامرزد، یا عوض بهتری تو را دهد». و امثال آن.
و در تسلیت به مسلمانی که کافری از خویشاوندانش را از دست داده گفته میشود:
«أَعظَمَ اللهُ أَجرَك وَصَبَرَك وَأَخلَفَ عَلَیك».
«خداوند مزدت را بزرگ گرداند و تو را عظیم شکیبایی دهد و عوض آن را به تو دهد».
و امثال آن.
و به وی نباید گفت: خدا مردهات را بیامرزد، چون خداوند کافر را نمیبخشاید. خداوند میفرماید:
﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَغۡفِرُ أَن يُشۡرَكَ بِهِ﴾[النساء: ۴۸].
«به حقیقت خداوند نمیبخشد که به وی شرک ورزند».
و در تسلیت به کافری که مسلمانی را از دست داده است گفته میشود: خداوند مردهات را بیامرزد، یا خداوند عوض وی را به تو دهد یا امثال آن. و در تسلیت به کافری که کافری را از دست داده است گفته میشود: خداوند عوضت بدهد و از تعداد شما کم نکند. تسلیت گفتن به کافر مندوب و مطلوب نیست لیکن اگر امید به اسلام آوردنش نداشته باشد جایز است و اگر امید به اسلام آوردنش باشد مستحب است.
تسلیت گفتن در سه روز پس از مرگ گفته میشود، چون غالبا روزهای شدت و سختی و اندوه و غم این سه روز است و بعد از گذشت سه روز مکروه است، چون موجب تجدید غم و اندوه میگردد، پیامبر جپایان غم و اندوه خوردن را سه روز قرار داده است. در صحیحین آمده است:
«لَا یَحِـلُّ لِامْرَأَةٍ تُـؤْمِنُ بِاللهِ وَالیَومِ الآخِرِ أَنْ تَحِـدَّ عَلی مَیِّتٍ فَوْقَ ثَلاثٍ إِلَّا عَلی زَوجِها أَرْبَعَـةَ أَشْهُـرٍ وَعشـْراً».
«برای زنی که به خدا و روز رستاخیز ایمان دارد سوگواری بر میت و ترک زینت و لباس سیاه پوشیدن بیش از سه روز حلال نیست، مگر برای شوهرش که این سوگواری چهار ماه و ده روز است».
هنگامی که تسلیت گوینده یا صاحب مصیبت غائب باشد از این مستثنی است و تا رسیدن او وقت تسلیت باقی است و اشکالی ندارد.
والسلام علیكم ورحمة الله وبرکاته وآخر دعوانا أن الحمدلله رب العالمین.
پایان ترجمه نماز از کتاب «الفقه المیسر» ساعت پنج و پنجاه و پنج دقیقه بعد از ظهر مورخ (۲۲ / ۲ / ۱۳۶۷هش) برابر ۲۶ ماه رمضان یا ۲۵ ماه رمضان برابر تقویم در منزل شخصی در سنندج.
امیدوارم خداوند در ترجمه قسمتهای بعدی نیز توفیق را رفیقم گرداند و رضای خویش را در آن قرار دهد. آمین