۴- قرائت قرآن به همراه توجه به معانی آيات
قرائت به همراه توجه به معانی گام چهارم در معالجه بیماری به کمک قرآن است.
قرائت به تنهایی کافی نبوده و باید در معانی آیات و تأثیرشان تأمل کنیم، چرا که معانی آیات است که به هنگام قرائت قرآن در جن تأثیر می‌گذارد [۴۳]و بیمار را شفا می‌دهد همچنانکه شیخ الاسلام با تشبیه بدن انسان به زمین و خواندن آیه سابق الذکر این کار را کرد و به این ترتیب خونریزی بند آمد و زمین (بدن بیمار) خون خود را بلعید و کار به پایان رسید و بیمار شفا یافت.
برای افزودن خشوع در نماز، قرائت قرآن و تعویذ بیماران باید همانگونه که صحابهشقرآن می‌خواندند، عمل کنیم: آنها به هنگام قرائت، بهشت را در سمت راست خود تصور کرده و نعمت‌های آن را احساس می‌کردند، جهنم را در سمت چپ خود تصور کرده و بادهای گرم و عذاب آن را احساس می‌کردند، لذا از آن پناه می‌جستند، عرش خدا را در روبرویشان تصور کرده که آنها را فرا گرفته است و در اثر خشوع از درون سینه‌هایشان صدایی بسان جوشیدن دیگ بخار شنیده می‌شد، به گونه‌ای بودند که فراموش می‌کردند در این دنیا هستند و حتی اگر دیوار مسجد هم فرو می‌ریخت، متوجه نمی‌شدند. ما به این تصور، و به این یقین و ایمان نیاز داریم تا بتوانیم از قرآن شفا یابیم. آیا قرآنی که اگر بر کوه نازل می‌شد آن را از را جا می‌کند، شایستگی شفای بدنی را که از گوشت و خون است، ندارد؟!.
[۴۳] تأثیر قرائت بر جن زمانی است که علاوه بر نیت شفای بیمار به نیت هدایت جن نیز خوانده شود، که در این حالت، جن به سرعت تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد، و بدون جواب دادنِ به صورت مخاطبه، دعوت را می‌پذیرد و نشانه این امر آرامش بیمار بعد از تعویذ است، و نباید با تصور غلط و بدون نیت هدایتِ آن جنی گمراه به سوزاندن و اذیت او بپردازیم و به این شیوه بیمار را نیز آزار دهیم.