اموری که بيمار مورد معالجه از طريق تعويذ بايد رعايت کند:
۱- حسن ظن و یقین نسبت به خدا و اینکه قرآن او را شفا میدهد، و نباید با دید تجربه و آزمایش از قرآن شفا بخواهد، بلکه باید به این مسأله ایمان داشته باشد.
۲- قرائت تصویری قرآن: به این معنی که قاری قرآن و بیمار هر دو باید با این تصور که آیات قرآن - به اذن خدا - این بیماری را شفا و آن جن موذی را هدایت میکند، آن را بخوانند.
۳- شیوه متهم کردن یک شخص به چشم زدن [جهت شناسایی چشمزننده]: در اثبات اتهام به کسی که ظن غالب او را متهم میداند، باید مطابق با امر پیغمبرصعمل کرد. این کار نباید باعث دشمنی، عداوت و ظلم و فساد گردد و چشمخورده باید نسبت به متهم [چشمزننده] حسن ظن داشته و توصیف خویش توسط او را ناشی از شوخی و مزاح بداند که از ذکر خدا خالی بوده و به همین دلیل شیطان توانسته از طریق آن راه نفوذ و آزار چشمخورده را پیدا کند. و علاوه بر این نفوذ و تسلط شیطان جزئی بوده و بیشتر از خارج بدن بیمار را اذیت میکند و البته یک نفوذ جزئی هم به درون یافته که با سرد شدن دست و پا و گرم شدن پشت و چشمها و خشکی دهان و واکنشهای غیر ارادی و افکار عجیب و غریب همراه است. این تسلط شیطان جزئی بوده و تسلطی کامل نیست که بتوان با جن مخاطبه کرد، و در این حالت است که شناسایی شخص متهم [به چشم زدن] سودمند بوده چنانچه رسول اللهصاز آن خبر دادند، و آنهم به فکر چشم خورده میآید، به اشخاصى که گمان میکند آنها سبب چشم زدن او بودهاند، که تحت دایره اتهام قرار داده میشوند.