۳- تکیه‌کردن به قرآن و سنت در جستجو
هر آنچه را که این دو یا یکی از آن‌ها برایش گواهی دهند قبول کند و چیزی که در این دو یا یکی از آن‌ها نیامده درباره‌اش توقف کند.
و هر آنچه که این دو به بطلانش شهادت دهند ترک نموده و از آن روی گردان شود.
الله سبحانه و تعالی می‌فرماید:
﴿إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَهۡدِي لِلَّتِي هِيَ أَقۡوَمُ وَيُبَشِّرُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرٗا كَبِيرٗا ٩﴾[الإسراء: ۹].
«این قرآن (مردمان را) به راهی رهنمود می‌كند كه مستقیم‌ترین راه‌ها (برای رسیدن به سعادت دنیا و آخرت) است، و به مؤمنانی كه (برابر دستورات آن) كارهای شایسته و پسندیده می‌كنند، مژده می‌دهد كه برای آنان (در سرای دیگر) پاداش بزرگی (به نام بهشت) است».
پس قرآن به برترین و پاک‌ترین کارها راهنمایی می‌کند.
و می‌فرماید:
﴿وَمَآ ءَاتَىٰكُمُ ٱلرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَىٰكُمۡ عَنۡهُ فَٱنتَهُواْۚ﴾[الحشر: ۷].
«چیزهائی را كه پیغمبر برای شما (از احكام الهی) آورده است اجراء كنید، و از چیزهائی كه شما را از آن بازداشته است، دست بكشید».
و می‌فرماید:
﴿فَمَنِ ٱتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشۡقَىٰ ١٢٣﴾[طه: ۱۲۳].
«هركه از هدایت و رهنمودم پیروی كند، گمراه و بدبخت نخواهد شد».
ابن عباسبمی‌گوید:
«الله ضمانت کرده که هرکس قرآن را بخواند و بدان عمل نماید در این دنیا و آخرت گمراه نمی‌شود و سپس آیه‌ی قبلی را خواند» [۶].
[۶] روایت حاکم، المستدرک (۲/۳۸۱).