۵- حرص بر شناخت فهم علمای امت از تابعین و پیروان‌شان
از کسانی که امت به علم، فهم و صلاحیت آنها گواهی می‌دهد.
شایسته است فرد مسلمان هرچه را که آنها به آن اقرار کنند قبول کرده و از آنچه آنها رد کرده و نصی از قرآن و سنت بر خلاف آن نیست دست بکشد.
امام شوکانی/طالب علم را به کسب معرفت راهنمایی کرده و می‌گوید:
«طالب علم باید به فراگیری علم خود را مشغول کرده و خودش را برای کسب علوم اجتهاد، فارغ کند. آن اجتهادی که بوسیله‌ی آن قرآن و سنت را بفهمد و معانی آن دو را درک کرده و دلیل‌هایشان را از هم تمیز دهد. و در جستجوی سنت و علوم آن کوشش کرده تا بتواند صحیح را از ضعیف و مقبول را از مردود تشخیص دهد و در سخن بزرگان ائمه از سلف امت و خلف آن نظر کند تا به سوی مطلوب هدایت شود» [۸].
[۸] شرح الصدور ۶۵ ضمن مجموعة الرسائل المنیریة.