۱۳- عدم ورود عقل در قضایایی که در حیطه‌ی آن نیست
زیرا توان عقل محدود است و اگر از حد خود تجاوز کرد در هلاکت می‌افتد.
ابن خلدون می‌گوید:
«عقل ابزاری برای سنجش صحیح است و احکام آن یقینی بوده و دروغی در آن نیست اما نباید انتظار داشت که توحید، آخرت، حقیقت نبوت، حقایق صفات الهی و هر چیزی که خارج از محدوده‌ی عقل است را بتوان با آن سنجید زیرا این خواسته‌ای محال است» [۱۵].
این‌ها اصولی بودند که شایسته است کسی که در موضوع عقیده مطالعه می‌کند به آن‌ها توجه داشته تا إن شاء الله به حقیقت برسد.
[۱۵] المقدمة ص۳۶۴.