۱۰- اعتقاد به اینکه الفاظ قرآنی و نبوی فصیح‌ترین الفاظ هستند
و این الفاظ بدون احتیاج به واسطه، معنی را می‌رسانند.
ابن قیم/می‌گوید:
«الله ﻷقرآن را شفای سینه‌ها و هدایت و رحمت برای مؤمنان قرار داده است و لذا معانیش گرانقدر‌ترین معانی و الفاظش فصیح‌ترین، روشن‌ترین و عظیم‌ترین الفاظ و مطابق با مراد این الفاظ هستند، چنانچه الله ﻷدر کلامش آن را وصف می‌کند»:
﴿وَلَا يَأۡتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ وَأَحۡسَنَ تَفۡسِيرًا ٣٣﴾[الفرقان: ۳۳].
«(این كافران) هیچ مثالی را (به عنوان اعتراض از قرآن و رخنه از رسالت و دعوت تو) به میان نمی‌‌كشند، مگر این كه ما پاسخ راست و درست را، و بهترین وجه و زیباترین تبیین و تفسیر را به تو می‌نمایانیم (و بدین وسیله اعتراضات واهی ایشان را پاسخ داده و باطل می‌گردانیم)» [۱۲].
صنعانی/می‌گوید:
«یقینا کلام الله و کلام رسولشصقابل فهم‌ترین چیز و کوتاه‌ترین راه برای رسیدن به هدف می‌باشد زیرا به اتفاق، بلیغ‌ترین سخن و شیرین‌ترین کلام برای دهان و گوش‌هاست و نزدیک‌ترین راه برای فهمیدن و سود بردن است» [۱۳].
[۱۲] مختصر الصواعق المرسلة (۱/۶۳). [۱۳] تیسیر الإجتهاد ص ۳۸.