* فعالیتهای نظامی رسول اکرم ج
در ۱۳ سال دعوت و تلاش زندگی مکه، با وجود آن همه زجر و شکنجه و ظلم و استبداد و دیکتاتوریت و فرعون منشی قریشیان، رسول اکرم ج هرگز دست به سلاح نبردند. بارها اتفاق افتاده که در زیر یوغ ستمگران کاسه صبر یاران و شاگردان آنحضرت لبریز شده، به ایشان مشورت دادهاند تا دشمن قسم خورده، تشنه به خون خود را غافلگیر ساخته، تار و مارش کرده، روزگارش سیاه کنند! ولی رسول الله که طبق برنامه پیش میرفت،و از دستورات پروردگارش سرانگشتی کنار نمیرفت، هرگز کوس جنگ، و یا حتی دفاع، ننواخت تا حجت دعوت بر مردمان تمام گردد، و کینه و دشمنی جنگ و خون بر مسیر دعوت تأثیر منفی نگذارد. گذشت پیامبر اکرم ج و مدارا با قریشان نه تنها از شدت استبداد و نیرنگ آنها نکاست بلکه فتیلهی فتنه افروزی و شهوت خونریزی و ستم را در آنها شعلهورتر کرد، و کار به جایی رسید که تحمل استبداد آنها غیر قابل برداشت بود. از این رو مسلمانان خانه و کاشانه، مال و ثروت خود را رها کرده از مکه فرار نموده، به سوی شهر یثرب (مدینه) هجرت کردند و در آنجا پایههای اولیه حکومت اسلامی را پایهریزی نمودند.
روند دشمنی قریش با مسلمانان داخل مکه، و خارج آن شدت گرفته و همواره در پی براندازی دولت اسلام بودند. این روابط تیره و این مکر و حیلهها و نیرنگهای قریشیان باعث شد که سرنوشت منطقه به شیوهای نوین رقم خورد، و فراز و نشیبهایی در روابط دوگانه صورت گیرد و ستیزها و جنگهای مسلحانه جزئی از این جزر و مد بود که میتوان آنها را از نقطه نظر مسلمانان به دو دسته تقسیم نمود.