۲- خونریزی در غیر میدان معرکه...
پیامبر از ناجوانمردی و خیانت و رذالت و نامردی بسیار متنفر بودند و با تمام توان با چنین افرادی که رمز سفاهت و نامردی بودند جوانمردانه مقابله می‌کردند.
وقتی خبر رسید رومیان پیک بیگناه پیامبر اکرم ج «الحارث بن عمیر الأرذی» را تنها بخاطر رساندن نامه آنحضرت به آن‌ها به قتل رسانده‌اند، بسیار برآشفت و در پی به خاک‌مالیدن پوزه ظلم و ستم و استبداد به زمین شدند.
«سریه مؤته»، عزوه «تبوک» برای خونخواهی از آن نامه‌رسان مظلوم و بیگناه ترتیب داده شد. این موضوع تا آخرین لحظه زندگی پیامبر در خاطر ایشان زنده بود، در آخرین لحظات عمرشان سپاهی به فرماندهی «اسامه پسر زید»؛ از عزیزترین افراد به خود، را برای شکستن سینه سترک قلدران روم تهیه دیدند که لشکر پس از وفات آنحضرت به سوی دشمن قلدر و خونخوار حرکت کرد.