دوری از فتنۀ کفر و تکفیر

حکم تدریس قوانین وضعی

شیخ ابن باز می‌‌‌گوید: اگر کسانی به حرام بودن شریعت و قوانین غیر از اسلام معتقد باشند و با این حال به خاطر هواها و دوستی مال دنیا در صدد تدریس و به عهده گرفتن سرپرستی آن برای حکم کردن برآیند، چنین کسانی بدون شک فاسقند و در میان آن‌‌‌ها افراد دچار کفر و ظلم و فسق می‌شوند اما کفر و ظلم و فسق آن‌‌‌ها، اصغر و باعث خروج از دایره‌‌‌‌‌‌ی اسلام نمی‌‌‌گردد و این سخن در میان اهل علم مشهور است و همان‌‌‌گونه که حافظ ابن کثیر، بغوی، قرطبی و دیگران گفته‌‌‌اند، سخن ابن عباس، طاوس، عطا، مجاهد و جمعی از سلف و خلف است و معنای آن را هم ابن قیم/در کتاب الصلاة بیان داشته است.

اما اگر کسی آن قوانین را تدریس کند و یا سرپرستی تدریس آن را به عهده گیرد و حکم‌کردن به آن را هم حلال بداند حال چه شریعت اسلام را بهتر بداند یا به افضلیت آن معتقد نباشد، به اجماع مسلمین دچار کفر اکبر شده است؛ چون چنین فردی با حلال دانستن قوانینی که مخالف شریعت خداوند است، چیزی را که به صورت ضروری و واضح به عنوان حرام از نظر دین شناخته شده، حلال دانسته است بنابراین حکم او چون کسی است که زنا، شراب و چیزهایی از این قبیل را حلال بداند و با این حلال دانستن، خدا و رسولش را تکذیب و با کتاب و سنت مخالفت کرده است و علمای اسلام بر کفر کسی که حرام خداوند را حلال بداند یا حلال او را از آن چیزهایی که به ضرورت به عنوان دین شناخته شده‌‌‌اند، حرام بداند، اجماع کرده و اتفاق نموده‌‌‌اند. و هرکس سخنان عالمان دینی مذاهب چهارگانه را در باب ارتداد، مطالعه کند چیزی که بیان کردیم، برایش واضح و آشکار می‌‌‌شود.

پیرامون بحث از نواقض اسلام می‌‌‌گوید: جزء قسم چهارم از نواقض اسلام است که: «هرکس معتقد باشد راهنمایی و هدایت غیر پیامبر از هدایت پیامبر کامل‌‌‌تر است یا حکم دیگران بهتر از حکم و دستور اوست همچون کسانی که حکم طاغوت‌‌‌ها را بر حکم او تفضیل و برتری دهند، کافر می‌‌‌شود».هرکس معتقد باشد که نظام‌‌‌ها و قوانینی که انسان‌ها وضع کرده‌‌‌اند، از شریعت اسلام برتر یا با آن مساوی و یا این‌‌‌که حکم کردن به آن‌‌‌ها صحیح است و یا این‌‌‌که معتقد باشد نظام اسلام در قرن حاضر قابلیت تطبیق ندارد یا سبب عقب افتادگی مسلمانان است یا این‌‌‌که منحصر به رابطه انسان با پروردگار می‌‌‌باشد بدون این‌‌‌که حق دخالت در سایر شئونات زندگی را داشته باشد، کافر می‌‌‌شود. و همچنین در این زمینه قابل ذکر است که هرکس معتقد باشد که اجرای حکم خداوند در قطع دست سارق یا رجم زناکار متناسب با عصر حاضر نیست یا این‌‌‌که معاملات و حدود و مسائل دیگر حکم کردن به غیر شریعت اسلام را جایز بداند هرچند معتقد به افضلیت حکم غیر اسلام نیز نباشد، کافر می‌‌‌شود، چون با این کار چیزی را که خداوند حرام نموده و حرمت آن نیز به اجماع ثابت است، مباح نموده است و هرکس نیز چیزی را که خداوند حرام کرده و به ضرورت نیز معلوم است که جزء دین می‌‌‌باشد؛ مانند زناکردن، شراب‌‌‌خواری، رباخواری و حکم کردن به غیر شریعت اسلام را مباح بداند به اجماع مسلمانان کافر می‌‌‌شود. [۴۸]

نظرات محدث زمان، فقیه الامام، تجدیدکننده‌‌‌ی اسلام، استاد علامه ناصرالدین آلبانی/در این زمینه مشهور است و من از آن سود برده‌‌‌ام؛ خداوند به خاطر خدمتی که به اسلام و مسلمانان کرده بهترین جزا و پاداش را به او عنایت فرماید. [۴۹]

[۴۸] مجموع فتاوی و مقالات متنوعة (۱/۱۳۷، ۲/۳۲۶- ۳۳۰). [۴۹] نوار کاست فتنة التکفیر.