دوری از فتنۀ کفر و تکفیر

مشخصه‌‌‌ی تکفیر نزد طحان

مشخصه‌‌‌ی تکفیر نزد طحان

طحان در نوار کاست «هدی الاسلام فی البناء» قاضی را مورد خطاب قرار می‌‌‌دهد و می‌‌‌گوید: «اگر بگویید رسول الله جبعد از مرگش در او برکتی نیست، کافر شده‌‌‌اید بنابراین عقیده‌‌‌ات را تجدید کن».

من هم می‌‌‌گویم: تکفیر مسلمان مخصوصاً هنگامی که یک فرد معین باشد، جایز نیست و موردی که طحان ذکر نموده و به خاطر آن مخاطب خویش را تکفیر می‌‌‌کند در صورت صحت هم هیچ فردی از علما، گوینده‌‌‌ی چنین سخنی را تکفیر نکرده است. رسول الله جمی‌‌‌فرماید: «مَنْ قَالَ لِأَخِيهِ يَا كَافِرُ فَقَدْ بَاءَ بِهَا أَحَدُهُمَا» [۵۲]: «هرکس به برادرش بگوید ای کافر به تحقیق به یکی از آن‌‌‌ها برمی‌‌‌گردد».و همچنین می‌‌‌فرماید: «مَن قَالَ لِأَخِيهِ يَا كَافِرُ فَقَدْ بَاءَ بِهَا أَحَدُهُمَا إِنْ كَانَ كَمَا قَالَ وَإِلَّا رَجَعَتْ عَلَيْهِ» [۵۳]: «هرکس به برادرش بگوید: ای کافر به یکی از آن دو برمی‌‌‌گردد اگر مخاطب کافر بود همان‌‌‌گونه که گفته شده، واقع می‌‌‌شود و در غیر این صورت به گوینده‌‌‌اش برمی‌‌‌گردد».

کسانی که سخنانش را مردود داشته‌‌‌اند در ظاهر چیزی از نشانه‌‌‌های تکفیر شدن در او موجود نیست و شاید آن‌‌‌ها سخنان قاضی را که در نوارش از تبرک بحث می‌‌‌کند نشنیده باشند آن هنگام که جناب شیخ خالد درهم، قاضی قطر سخنانش را رد می‌‌‌کند و خطایش را بیان می‌‌‌دارد. جناب قاضی تلفنی به من گفت:

۱. طحان مرا تکفیر نموده است. [۵۴]

۲. طحان در مورد استاد عبدالله السبت گفته: مانند سگ هار است.

۳. در مورد شیخ آلبانی که قبلاً او را مدح نموده بود، گفته است او یک مرد هوسی است.

۴. در مورد شیخ ابن باز می‌‌‌گوید: سخنان نامفهوم بر زبان می‌‌‌راند و کلامش باطل است.

۵. در مورد حامد الفقهی رئیس انصار السنة می‌‌‌گوید: آلوده است.

۶. و در مورد محمد جمیل زینو می‌‌‌گوید: حرکتش باعث فتنه و انحراف در بیت الحرام است.

از جمله سخنان زشتی که در نوارش به کار می‌‌‌برد نکات زیر قابل ذکر است:

۱. هرکس روزنامه ای را به دو درهم بخرد دو لعنت بر او باد.

۲. هرکس خدمتکار زنی داشته باشد ملائکه وارد خانه‌‌‌اش نمی‌‌‌شود. (آن را بر تصویر قیاس کرده است). و این قیاس باطل از جانب طحان است.

۳. نگاه کردن به صورت امام احمد معادل یک سال عبادت است. طحان حدیثی را از رسول الله جنقل نموده است که در آن می‌‌‌فرماید: «لَا تَمَسُّ النَّارُ مُسْلِمًا رَآنِي أَوْ رَأَى مَنْ رَآنِي»:«آتش به مسلمانی که مرا دیده یا بیننده‌‌‌ی مرا دیده، آسیبی نمی‌‌‌رساند».می‌‌‌گویم: این حدیث ضعیف است و معنای آن نیز صحیح نمی‌‌‌باشد. باز حدیث دیگری را که ضعیف و معنایش منکر و غیر صحیح است، بیان می‌‌‌دارد: «من قذف امرأة محصنة حبط عمله مائة عام»:«هرکس زن پاکدامنی را تهمت زند عمل یکصد سالش نابود می‌‌‌شود».در حالی که عمل انسان را جز ارتداد و شرک نابود نمی‌‌‌کند. حدیثی در زمینه‌‌‌ی نابودی عمل به واسطه‌‌‌ی بهتان زدن به یک زن پاکدامن به ثبوت نرسیده است مخصوصاً این‌‌‌که در آن ذکر یکصد سال شده باشد اما صحیح این است که این کار گناه کبیره می‌‌‌باشد.

[۵۲] بخاری آن را روایت کرده است. [۵۳] متفق علیه. [۵۴] کلام قاضی تمام شد.