امتيازات لسانى
تأثیر اشتراک زبان تنها درین است که: براى متکلمین زبان واحد، زمینهی هرچه بیشتر تفاهم و ابراز نظریات با یکدیگر فراهم گردیده است. پرده بیگانگی از میان برداشته شده و متکلمین زبان واحد، با هم احساس قرابت بیشتر مینمایند. اما اظهار نظر مشترک، نمیتواند مستلزم اشتراک نظر باشد، گاهی ممکن است دهها زبان و گویش مختلف در باره موضوعی یک دیدگاه داشته و با هم متحد باشند، اما افرادی که با یک زبان و گویش سخن میگویند، دهها نظریه داشته باشند که با یکدیگر سنخیت نداشته و باعث اختلاف گردد. روى همین اصل، وحدت نظر که در حقیقت روح ملت است، احتیاجى به اشتراک زبان ندارد، بنابراین، وحدت نظر با اشتراک زبان ارتباطى ندارد. پس این پرسش پیش مىآید که: انسانیت شخص و خوبی و بدی او چه ارتباطى با زبان دارد؟ آیا شخصی که به زبان آلمانى سخن میگوید، به این دلیل بر فرانسوی ترجیح دارد که به زبان آلمانی سخن میگوید؟. عامل قابل ملاحظه، تنها در کمال شخصى او نهفته است نه در زبان او. با تلخیص مطلب باید گفت: براى پیشبرد و اجراى امور کشورى و امور عمومی، به شخصی نیاز است که بتواند به زبان آن کشور سخن بگوید. اما نباید در تقسیم انسانیت و امتیاز ملى مد نظر قرار گیرد.