۲- تحریم سفر كردن به سوى قبرستان و برگزاری اعیاد در آنجا.
از ابو هریره نقل شده است که پیامبرصفرموده است: «لا تجعلوا بيوتكم قبوراً، ولا تجعلوا قبري عيداً وصلوا عليَّ، فإنَّ صلاتكم تبلغني حيث كنتم» [۴٩].
«خانه‌های خودتان را به قبرستان تبدیل نکنید، و قبر من را عیدگاه خود قرار ندهید، بر من صلوات بفرستید همانا صلوات شما هرکجا باشید به من می‌رسد».
در مسند امام احمد از حدیث ابو هریرهسبدین لفظ آمده است: «لا تتخذوا قبري عيداً، ولا تجعلوا بيوتكم قبوراً، وحيث ما كنتم فصلوا عليَّ؛ فإنَّ صلاتكم تبلغني» [۵۰].
«قبر مرا عیدگاه خود قرار ندهید و خانه‌هایتان را به قبرستان تبدیل مکنید، در هرکجا هستید بر من صلوات بفرستید زیرا صلوات شما به من می‌رسد».
از علی بن حسین روایت شده که ایشان مردی را دید به طرف شکافی که در قبر پیامبر خداصبود می‌آمد تا داخل شود و دعا کند، او را نهی کرد و گفت: آیا حدیثی را برای شما نقل کنم که از پدرم شنیدم که از جدم از پیامبر خدا صروایت کرد که فرمودند: «لا تتخذوا قبري عيداً ....» [۵۱].
«قبر مرا عیدگاه قرار ندهید...».
در کتاب عبدالرزاق آمده است که حسن بن حسن بن علی قومی را نزد قبر رسول اللهصدید، آنان را نهی کرد و گفت: پیامبر خداصفرموده است: «لا تتخذوا قبري عيداً ...» [۵۲].
[۴٩] ابو داود ۲/۲۱۸ حدیث (۲۰۴۲). [۵۰] مسند احمد ۲/۳۶٧ حدیث (۸٧٩۰)، ومصنف ابن أبی شیبه ۲/۱۵۰ حدیث (٧۵۴۳)، ومصنف عبدالرزاق ۳/۵٧٧ حدیث (۶٧۲۶). [۵۱] مصنف عبدالرزاق ۲/۱۵۰ حدیث (٧۵۴۰۲)، مسند أبی یعلى ۱/۳۶۱ حدیث (۴۶٩). [۵۲] مصنف عبدالرزاق ۳/۵٧٧ حدیث (۶٧۲۶).