۳- دستور به هم سطح کردن قبرها با زمین، و بلند نکردن آنها جز به اندازه یک وجب:
از ابی الهیاج اسدی نقل شده است که می‌گوید: علی بن ابى طالب به من گفت: «ألا أبعثك على ما بعثني عليه رسول اللهصألاَّ تدع تمثالاً إلاَّ طمسته، ولا قبراً مشرفاً إلاَّ سويته» [۵۳].
«آیا تو را برگزینم برای آنچه که پیامبر خدا مرا برای آن برگزید اینکه: از هیچ مجسمه‌ای عبور نکنی مگر آن را از بین ببری، و هیچ قبری نباشد مگر آن را با زمین هم سطح و هموار کنی.
از ثمامه بن شفی همدانی روایت شده است که گفت: «كنا مع فضالة بن عبيد بأرض الروم، فتوفي صاحب لنا، فأمر فضالة بن عبيد بقبره فسوى، ثم قال: سمعت رسول اللهصيأمر بتسويتها» [۵۴]. «همراه فضاله بن عبید در سرزمین روم بودیم که یکی از همراهانمان فوت کرد. فضاله بن عبید دستور داد تا قبرش با زمین هم سطح شود. سپس گفت: از پیامبر خدا شنیدم که دستور به تساوی قبر با زمین داد.
نووی/می‌گوید: «السنة أنَّ القبر لا يرفع على الأرض رفعاً كثيراً ولا يسنم بل يرفع نحو بشر ويسطح» [۵۵]. «سنت است که قبر از سطح زمین زیاد بالا نیاید و روی آن گنبد درست نشود بلکه باندازه یک وجب از زمین ارتفاع داشته باشد و روی آن مسطح گردد».
[۵۳] صحیح مسلم ۲/۶۶۶ حدیث (٩۶٩)، مستدرک ۱/۵۲۴ حدیث (۱۳۶٧)، وسنن نسائی ۴/۸۸ حدیث (۲۰۳۱). [۵۴] صحیح مسلم ۲/۶۶۶ حدیث (٩۶۸)، أبوداود ۳/۲۱۵ حدیث (۳۲۱٩)، نسائی ۴/۸۸ حدیث (۲۰۳۰)، ومعجم الکبیر ۱۸/۳۱۴ حدیث (۸۱۱). [۵۵] نووی / ٧/۳۶.