۳- انصاف و پذیرش حق
سخن حق را بپذیر اگرچه گوینده آن خُردسال یا دشمن باشد، و از نپذیرفتن حق و تحقیر کردن مردم بپرهیز؛ زیرا رسول خدا جما را از این کار برحذر داشته و میفرمایند:
«لا یدخل الجنّة من كان في قلبه مثقال ذرّةٍ من كبرٍ، قیل: إنّ الرّجل یحبّ أن یكون ثوبه حسناً، ونعله حسنةً، قال: إنّ الله جمیلٌ یحبّ الجمال، الكبر بطر الحقّ وغمط النّاس»«رواه مسلم»
«کسی که هموزن ذرهای غرور و کبر در دل داشته باشد، وارد بهشت نمیشود. گفتند: کسی میخواهد لباس و کفشش زیبا باشد، آیا این هم غرور و کبر است؟ پیامبرجفرمودند: خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد. «کبر»؛ یعنی، نپذیرفتن حق و تحقیر مردم.»