چگونه قرآن کریم را تدریس کنیم؟
۱- معلّم، سوره یا آیاتی را که باید حفظ شوند با خط واضح و حرکتگذاری روی تخته سیاه یا وایت بُرد مینویسد و آن را به دیوار آویزان میکند. البته میتوان از خود قرآن هم استفاده کرد.
۲- معلّم، متن آیات قرآنی را با صدایی زیبا و رسا و آیه به آیه تلاوت میکند. هنگامی که از «اُم سلمه» دربارهی قرآن خواندن پیامبر جسؤال شد، در پاسخ گفتند: پیامبر جقرآن را آیه آیه میخواندند:
﴿بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ١ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ ٢ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٣ مَٰلِكِ يَوۡمِ ٱلدِّينِ ٤﴾[الفاتحة: ۱-۴].
«صحیح رواه الترمذی»
۳- اگر دانشآموزان خردسال باشند، میتوانند آیات را با معلّم هم خوانی کنند تا تلفظ صحیح را یاد بگیرند؛ اما اگر بزرگسال باشند نیازی به این کار ندارند.
۴- به دانشآموزان فرصت داده شود تا با صدای آهسته به حفظ و تلاوت آیات بپردازند. و نباید برای یکدیگر ایجاد مزاحمت کنند؛ زیرا پیامبر جاز این کار نهی کرده و میفرمایند:
«لا یجهر بعضكم علی بعضٍ في القرآن»«رواه البخاری»
«در قرآن خواندن صدایتان را بر یکدیگر بلند نکنید.»
۵- عجله کردن، جایز نیست. ابن مسعود در این باره میفرماید:
«لا تنثروه نثر الرّمل، ولا تهذوه هذّ الشّعر، قفوا عند عجائبه، وحرّكوا به القلوب، ولا یكن همّ أحدكم آخر السّورة»«رواه البغوی»
«هنگام خواندن قرآن آن را مانند شن و ماسه پراکنده نکنید و مانند شعرخوانی آن را با سرعت تلاوت نکنید. در جایی که شما را به شگفتی وامیدارد تأمل و تدبّر کنید و دلها را با آن به حرکت درآورید، و نباید دغدغه شما این باشد که هر چه زودتر سوره را به پایان برسانید.»
۶- معلم نباید به دانشآموزان اجازه بدهد عبارت «صدق الله العظیم»را بگویند، زیرا هیچگونه دلیل شرعی ندارد و چون قرآن خواندن عبادت است نباید چیزهای زاید به آن افزوده شود تا دانشآموزان گمان نبرند که آیهای از قرآن است.