٧- عادل بودن در وصیّت
هیچ یک از وارثان را از حقّش محروم نکن و به سهمی که خداوند برای آنان فرض کرده، راضی باش و تحت تأثیر هوا و هوس و محبت، از هیچ یک از آنان جانبداری نکن؛ به گونه‌ای که سهم بیشتری برای او در نظر بگیری. از نعمان‌بن بشیر روایت شده است که گفت:
«تصدّق عليّ أبي ببعض ماله، فقالت أمّي [عمرة بن رواحة]: لا أرضی حتیّ تشهد رسول الله ج، فأنطلق أبي إلی النبيّ جلیشهده علی صدقتي، فقال له رسول الله ج؛ أفعلت هذا بولدك كلّهم؟ قال: لا، قال: اتّقوا الله وأعدلوا بین أولادكم»«متفق علیه»
«پدرم مقداری از مال و ثروتش را به من داد. مادرم، عمره دختر رواحه، گفت: تا رسول خدا جرا برای انجام این کار شاهد نگیری به آن رضایت نمی‌دهم. آنگاه پدرم نزد پیامبر جرفت تا او را در این کار شاهد بگیرد. رسول خدا جفرمودند: آیا با تمام پسرانت چنین کرده‌ای؟ پدرم گفت: خیر. رسول خدا جفرمودند: از خدا بترسید و میان فرزندانتان به عدالت رفتار کنید.»
درروایت دیگری آمده است که پیامبر جفرمودند:
«فلا تشهدني إذن، فإنّي لا أشهد علی جورٍ»«أخرجه مسلم و النسائی»
«در این صورت مرا شاهد مگیر؛ زیرا من بر کارهایی که ظلم و ستم در آن‌ها وجود دارد، گواهی نمی‌دهم.»
چه بسیارند، کسانی که راه خطا رفتند و اموال و دارایی‌شان را به نام برخی از وارثانشان ثبت کردند؛ و باعث ایجاد کینه و دشمنی و حسادت میان آنان گردیدند و کارشان به دادگاه‌ها کشیده شد و به خاطر این اشتباه، اموال و دارایی شان را ضایع کرده و دو دستی تقدیم وکلای مدافع نمودند!