۱- عادتهای بد
معلّم موفّق، باید دانشآموزان را از عادتهای بد، مانند نوشتن با دست چپ، خم شدن به هنگام نوشتن، انداختن کاغذ پارهها روی زمین، کندن برگهای دفتر و کثیف کردن آنها با جوهر، بدخطی، سخنان زشت و دشنام و نفرین کردن و دیگر عادتهای بد، باز دارد. بدترین عادت، سیگار کشیدن است که به گونهای وحشتناک میان دانشآموزان رواج پیدا کرده است و معلّمان و مربّیان باید با شیوههای گوناگون، دانشآموزان را از این کار برحذر دارند. همچنین معلّمان باید زیانهای سیگار کشیدن را برای آنان توضیح دهند؛ به گونهای که در دانشآموزان نفرت از سیگار را ایجاد کنند. آنان باید برای دانشآموزان این مطلب را تبیین کنند که دود سیگار باعث بوی بد دهان شده و دندانها و انگشتان افراد سیگاری را زرد میکند و باعث میشود، نیکوتین و قطرانی که در سیگار موجوداست در ریهها جمع شده و باعث مرگ زودرس شود؛ و این کار به مثابهی قتل عمد است که خداوند آن را حرام کرده است. در این میان معلّم میتواند گزارش کمیتهی جهانی پزشکان را مبنی بر این که دود سیگار باعث سرطان ریه، خون، حنجره و دیگر بیماریهای خطرناک میشود به اطلاع دانشآموزان برساند.
اما معلّمانی که گرفتار سیگار شدهاند نباید جلوی دانشآموزان و مردم سیگار بکشند و باید به این فرمودهی پیامبر جعمل کنند:
«كلّ أمّتي معافي إلاّ المجاهرین»«متفق علیه»
«تمام افراد امّت من، قابل عفو و گذشت هستند (در صورت توبه کردن) مگر کسانی که تظاهر به گناه میکنند.»
البته بر این معلّمان واجب است که به طور کلی، از سیگار کشیدن دست بکشند.
همچنین، معلّمان میتوانند برای دانشآموزان توضیح دهند که فرد سیگاری، همنشینان خود را اذیت میکند و دو فرشتهای را که خداوند مأمور کرده است بدیها و خوبیهای او را ثبت کنند، آزار میدهد. این امر مسلماً در دین ما آزار و اذیت دیگران محسوب میشود و حرام است. از این رو، اگر معلّم توانست با سخنانش دانشآموزان را قانع کند و سپس دانشآموزان ببینند که افعال و کردار او با سخنانش هم خوانی دارد، آن وقت معلوم میشود که چنین معلّمی راه راست و درست را در پیش گرفته است.