در بيان افك عايشه ل [۲۰]
آنكه آوردند از سستی دین‌كذبی اندر شأن ام المؤمنین
لغو گفتند از شما جمعی فضول‌در مقام عایشه، جفت رسول
چون كه می‌گشتند باز از مصطلق‌ماند او از كاروان با حفظ حق
رفته نزدیک مدینه یک شبی‌او خود از هودج برون از مطلبی
همرهان رفتند و او بر جای ماندمردی او را برد و بر منزل رساند
شرح آن در نظم ما ناید به كاربد دلان گفتند حرفی زشت و خوار
آمد این آیت كه جمعی از شمابر وی آوردند حرفی ناروا
بهر خویش آن را مپندارید زشت‌بل شما را بهتر است آن در سرشت
هر گروهی ز اهل بهتان را جزاهست زآنچه كرده كسب او از خطا
وآن‌كه بگرفت او معظم‌تر از آن‌مر عذابی اعظم است او را چنان
چون شنید این مردوزن ازاهل كیش‌ظن نبردند از چه بر نیكی خویش
یعنی آن سان كه ز بهر خویشتن‌چشم نیكی داشتند از ذوالمنن
تا بگفتند این بود افكی مُبین‌نیست اندر حق او شایسته این
از چه ناوردید بر این قول بدچار شاهد گرنبود آن كذب و رد
چار شاهد پس نیاوردند چون نزد حق‌اند آن جماعت، كاذبون
گر نبُد فضل خدا و رحمتش‌در دو دنیا می‌رسد از حضرتش
در هر آنچه خوض كردید اندر آن‌مر عذابی بر شما سخت و گران
آن زمان كه برگرفتند آن سخن‌بر زبان و گفتشان بُد بر دهن
آنچه نی علمی بر آن می‌داشتندوآن سخن را سهل می‌پنداشتند
وآن به نزد حق بسی باشد عظیم‌كه شما گفتید بی‌تشویش و بیم
ازچه وقتی كه شنیدید آن سخن‌می نگفتید این به نفس خویشتن
كه این تكلم نیست از ما بر سزاحق بود پاک و منزه زین خطا
یعنی از اینكه كند كس از ستم‌قدح بر جفت رسول محترم
هست بهتانی بزرگ البته این‌در حریم پاک خیرالمرسلین
حق شما را می‌نماید وعظ پس‌تا به مثل این نگوید باز كس
عود بر این گفت نارید هیچ بازگر شما دارید بر ایمان نیاز
حق مبین بر شما آیات خویش‌می‌كند زالطاف از اندازه بیش
باشد او دانا به حال نیک و بدراست كاندر امور و معتمد
آن‌كسان كه دوست دارند اینكه فاش‌مَر زنای مؤمنان گردد بجاش
رنجشان سخت است اندر دو سراو آنچه حق داند ندانید آن شما
گر نبُد فضل خدا و رحمتش كه رئوفست و رحیم آن حضرتش
بر شما از حق عقوبت می‌رسیدبس عیوب مختفی گشتی پدید
ای گروه مؤمنان بر ماوقع گام شیطان را نباشید از تبع
در اشاعه فعل زشت و فاحشه‌خاصه بر عمیا به قذف عایشه
گام بر خطوات شیطان هر كه هشت‌دیو امرش می‌كند بر كار زشت
تا كه گردد ظاهر از وی ناپسندهم نباشد هیچ سود او را زپند
گر نبودی فضل و رحمت از خداكس نگشتی پاک هرگز از شما
تا ابد بودید در افک و دروغ‌تا زمان مرگ یعنی از بلوغ
لیک خواهد هر كه را حق بی زبیم‌پاک سازد كو سمیع است و علیم
* * *
[۲۰. [ ]) اشعار از شیخ صفی‌علیشاه ـ رحمه الله ـ، تفسیر قرآن با نظم، انتشارات صفی‌علیشاه.