توهين به مادر، گناهي نابخشودني
خداوند متعال فرمود:
﴿ٱلنَّبِيُّ أَوۡلَىٰ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ مِنۡ أَنفُسِهِمۡۖ وَأَزۡوَٰجُهُۥٓ أُمَّهَٰتُهُمۡ﴾[الأحزاب: ۶].
«پیامبر اولی تر است به مؤمنان از خود آنها و زنان پیغمبر نیز مادران مؤمنان هستند».
بنابراین آیه‌ی مباركه، زنان پیامبر، همگی مادران معنوی مؤمنان هستند، به همین جهت بعد از رسول‌الله جازدواج با ایشان برای امت حرام بود.
حال اندكی تأمل نماییم، آیا هیچ فرد عاقلی به مادر خویش تهمت می‌زند؟ اگر كسی به گناهكار بودن مادر مؤمنان معتقد باشد، آیا می‌توان او را مؤمن نامید؟
آری! اعتقاد به ناپاكی عایشه ی صدیقه لیعنی انكار چندین آیه‌ی قرآن مجید، یعنی اهانت به ساحت مقدس رسول الله ج، یعنی توهین به مادری مهربان و دلسوز و پاك. و این نیست مگر گناهی نابخشودنی.