... سخن آخر
در پایان لازم می‌دانم، شبهه‌ای را كه عده‌ای از خوانندگان در پی چاپ اول این رساله مطرح نموده بودند، پاسخ گویم تا افراد مغرض، اذهان عمومی را به سوی تفرقه و چنددسته‌گی سوق ندهند.
عده‌ای از خوانندگان عزیز از بعضی جاهای این رساله این طور برداشت كرده بودند كه ما مذهب «تشیع» را رد كرده‌ایم و این رساله در مقام دفاع از توهین و اهانات اهل «تشیع» نگاشته شده است!.
بنده بر خود لازم دانستم تا در اینجا توضیحی مختصر را جهت برطرف نمودن این شبهه ایراد نمایم.
عزیزان توجه داشته باشند كه یهود و نصارا از دشمنان قسم خورده‌ی اسلام هستند و پیوسته در فكر و برنامه‌ریزی برای بدنام كردن اسلام و مسلمانان بوده‌اند. بهترین وسیله‌ی بدنام كردن اسلام را اشكال گرفتن و خورده‌گیری از شخص رسول اكرم جدانسته و به خاطر این كار از هیچ اقدامی كوتاهی نكرده‌اند.
در پی همین فكر پلید و شیطانی‌شان، به واقعه‌ی «افک» ـ كه در این مختصر روشن شد كه دروغی محض و بی‌بنیاد است ـ دامن زده‌اند و شبهه‌هایی را در ذهن جوانان ایجاد می‌نمایند، تا با این وسیله مرهمی بر زخم‌های خود بنهند و كینه و عداوت خویش را نسبت به پیامبر بزرگواراسلام ج، ابراز دارند.
برخی از این انسان‌های مغرض ـ كه در ذیل به نام بعضی از آنها اشاره می‌شود ـ با تغییر نوع روایت داستان و ثبت آن در كتاب‌های خویش، یک افسانه‌ی طولانی و پر سر و صدا از آن ساخته‌اند و در هر جای از كتاب‌های خویش شبهاتی را در ذهن خواننده، نسبت به حضرت ام‌المؤمنین عایشه ی صدیقه لایجاد می‌نمایند، و این نیست مگر به سبب بغض و كینه‌توزی كه نسبت به اسلام در دلشان موج می‌زند.
از جمله‌ی این نویسندگان غربی؛ «ردویل» نویسنده‌ی كتاب «ترجمه‌ی قرآن» می‌باشد كه وقایع تاریخی را زیر پا گذاشته و از روی خیال‌پردازی خود، عقیده دارد كه عایشه ل، یک شبانه‌روز را با «صفوان» سپری كرده است.
یكی دیگر از این خائنان تاریخ، آقای «وشنطون ارفنج» می‌باشد كه با روحی مملو از حقد و حسد، از این موضوع سخن گفته و با وجود آنكه حقیقت قضیه پیش او روشن بوده است، باز هم به خود اجازه نداده كه واقعیت را برای خوانندگان، بازگو نماید.
آنچه باعث تأسف و تألم است، و دلالت بر فكر كوتاه و عقل نارسای این نویسندگان و متفكران غربی می‌نماید، آن است كه هنوز هم گروهی هستند كه قضیه‌ی «افک» را یک واقعیت تصور می‌كنند و با كتمان و پوشیدن حق، به پیروی از هواهای نفسانی خویش می‌پردازند و داستان را به شكل‌های مختلفی تغییر داده و به جوانان كم‌اطلاع تحویل می‌دهند. و با این كار می‌خواهند بگویند كه پیامبر به خاطر حفظ آبروی همسرش، این آیات را درست كرده است [۳۳].
خواننده‌ی گرامی! آیا با وجود این چنین افكار پلیدی در جامعه، باز هم كسی می‌تواند ما را از نوشتن حقایق باز دارد. و آیا جلوگیری از برملاكردن حقایق برای جوانان، جرم و خیانت نیست؟
كجای این قضیه به «شیعه» و «تشیع» ربط دارد، كه گروهی مغرض می‌خواهند با این‌گونه شایعات در جامعه تفرقه ایجاد نمایند!.
آیا «شیعه» و «سنی» هر دو مسلمان نیستند؟ مگر ممكن است كسی «شیعه‌ی علی» سباشد، خود را مُحب و دوستدار حضرت علی سبداند، و باز با ام‌المؤمنین، عایشه ی صدیقه لعداوت و دشمنی داشته باشد؟! هرگز چنین نیست. و اگر چنین فردی پیدا شود كه خود را مسلمان بداند، اما باز در مورد مادر مؤمنان، عایشه ی صدیقه لدچار شک و شبهه باشد، و در دل نسبت به ایشان كینه و بغض بپروراند، به جرأت می‌توان گفت كه چنین شخصی نه «شیعه» است و نه «سنی»، بلكه بدون تردید او یک گمراه زندیق است و بس.
اگر افرادی نیز این شبهه را وارد نمایند كه چرا حضرت عایشه لبا حضرت علی سوارد جنگ شد؟ ما باید در این مورد نیز راهنمایی خداوند متعال را قبول نمائیم كه (تلک أمة قد خلت لها ما كسبت و لكم ما كسبتم) پس حساب آنها با خداوند متعال است و طبق مژده‌های رسول‌الله جهر دو گروه بخشیده شده و در بهشت هستند. پس چه فایده‌ای دارد كه ما خود را در دریای خونی غرق نماییم كه خداوند در مورد آن از ما هیچ سؤالی نمی‌كند.
عقیده‌ی فرد مسلمان در مورد آن جنگ‌ها باید این طور باشد كه هر دو گروه بهشتی هستند و این خطای اجتهادی بوده كه رخ داده است و هیچ یک از دو طرف را نباید فحش و ناسزا گفت [۳۴].
با امید به اینكه خداوند متعال این كار كوچک را در بارگاه خود بپذیرد و سپری شود برای این «مسكین» در مقابل آتش جهنّم.
﴿رَبَّنَا تَقَبَّلۡ مِنَّآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ﴾
محمد ایوب گنجی
دارالعلوم زاهدان.
ربیع‌الاول ۱۴۲۳ ﻫ..ق
بازبینی و ویرایش جدید شعبان المعظم ۱۴۲۶ قمری
مسجد قُبای سنندجaiob @ kurdit.net
[۳۳] عائشة المبرّئة، ص ۶۰. [۳۴] جهت اطلاع بیشتر در مورد واقعه‌ی جنگ «جمل» و جنگ «صفین» به رساله‌ی «حقایقی از جمل و صفین» گردآوری، نگارنده مراجعه شود.