قاعدۀ شانزده‌هم: رؤیا بر حسب اختلاف شکل و ظاهر انسان‌ها و قدر منزلت آنها تغییر میکند
باید به حال وضع بینندۀ خواب و قدر منزلت او نظر شود و سپس بر اساس آن، تعبیری مناسب ارائه گردد.
مثال:
دو نفر که هردو در خواب أذان گفته بودند برای تعبیر آن، نزد ابن سیرین رفتند به یکی که شکل و ظاهر خوبی نداشت گفت: شما دزدی می‌‌کنی. و به دیگری گفت: شما به حج می‌روی. حاضرین در جلسه گفتند: چرا بین آن دو فرق گذاشتی در حالیکه خوابشان یکی است گفت: در اولی سیمای زیبا دیدم و براساس آن، تعبیر نمودم. ﴿وَأَذِّن فِي ٱلنَّاسِ بِٱلۡحَجِّ﴾[الحج: ۲۷]. «و مردم را دعوت عمومى به حج کن».
شکل و ظاهری مناسب در دومی ندیدم و براساس آن تأویل کردم. ﴿ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا ٱلۡعِيرُ إِنَّكُمۡ لَسَٰرِقُونَ ٧٠﴾[یوسف: ۷۰]. «سپس کسى صدا زد، اى اهل قافله، شما دزد هستید».
این مسأله ردّی است بر کسی که ظاهر و شأن بییندۀ خواب را در نظر نمی‌گیرد، و بطور مستقیم اقدام به تعبیر میکند.