پايان

قبل از اینکه این بحث را خاتمه دهم شایسته است که به فرمودۀ امام مالک اشاره‌ای داشته باشم که از او سؤال شد: هرکس می‌تواند خواب را تعبیر کند؟ در جواب فرمود: آیا می‌شود نبوّت را به بازی گرفت؟ سپس گفت: نمی‌تواند خواب را تعبیر کند مگر کسی که در آن مهارت داشته باشد. اگر نیکی دید آن را باز گوید و اگر بدی دید، سکوت کند یا خیر گوید [۹].

شیخ سعدی/می‌فرماید: علم تعبیر از علوم شرعیه است که یاد دادن و یادگرفتن آن ثواب دارد [۱۰].

براین اساس بر بیان قواعد گذشتۀ این علم شرعی که مورد بی‌مهری واقع گردیده حریض شدم. تا همچنانکه امام مالک فرمود، در فهم آن مهارت کسب کنیم. اگر توفیق حاصل شده و بر مراد دست یافته‌ام. خدایا سپاس تو گویم همچنانکه شایسته عظمت ذات تو و بزرگی سلطان توست. و اگر غیر اینست از خداوند بزرگوار آمرزش می‌طلبم که آنچه در توان داشتم بذل نموده‌ام.

والله أعلم وصلى الله وسلم على نبينا محمدٍ وعلى آله وصحبه أجمعين.

ما دعوة أنفع يا صاحبي
من دعوة الغائب للغائب
ناشدتُ الرحمنَ يا قارئاً
أن تسئلَ الغفران للكاتب

ای دوستم هیچ دعائی سودمندتر از دعائی نیست که غائبی برای غائبی می‌کند تو را به خدا قسم می‌دهم ای خواننده‌ی کتاب! که برای نویسندۀ آن، طلب آمرزش کنید.

مؤلف / أبو محمد عبدالله بن محمد بن عبدالرحمن السدحان

شهر طائف – رجب ۱۴۲۴هـ

ص. ب / ۱۵۴۰۳۳ الریاض / ۱۱۷۳۶

[۹] ابن أبی شیبه در المصنف آورده به شماره ۱۰۵۷۸و سند آن خوب است. [۱۰] تفسیر کلام المنان، (۴/۶۶).