قاعدۀ بیست و یکم: گناه کسی که در بازگو کردن خوابش دروغ گوید
کسی که در بازگو کردن خوابش دروغ گوید. در دنیا به آنچه میترسد دچار گردد و در آخرت مجبور میشود که دو عدد جو را بهم گره بزند که هرگز نمیتواند:
خداوند همچنانکه عکاسی و نقاشی را در دنیای واقع حرام کرده، تصویر دروغین را نیز در عالم رؤیا حرام نموده است، چون نوعی جدال با خدا در آفرینش است. ابن حجر/فرموده: «رؤیا یک صورت لطیف و معنوی است که خداوند میآفریند و دروغگو صورتی را بر تصاویر خوابش میافزاید که حقیقت ندارد و خدا آن را نیافریده است، پس این نوعی دروغ بر جنس نبوّت است، و در روز قیامت بر او تکلیف میشود که دو حبّه جو را باهم گره بزند، و به کسی که در دنیای واقعی صورتی را کشیده تکلیف میشود که آن را زنده کند؛ چون با قدرت خدا در آفرینش ستیز کرده است». [فتح الباری، (۱۲/۴۴۷)].
مثال:
روایت شده است که مردی نزد ابن سیرین آمد و گفت: در خواب دیدم که یک لیوان شیشهای پر از آب، در دست دارم، لیوان شکست و آب باقی ماند. ابن سیرین گفت: از خدا بترس مرد! چیزی ندیدهای مرد عصبانی شد و گفت: سبحان الله! ابن سیرین گفت: اگر دروغ هم بگویی چیزی بر من نیست و خواب را تعبیر کرد و گفت: زنت بچهای به دنیا میآورد و خودش میمیرد و بچهاش زنده میماند. هنگامیکه مرد از نزد ابن سیرین بیرون آمد گفت: به خدا هیچی ندیدهام. طولی نکشید که این زن بچهای به دنیا آورد و مُرد.