اصل پنجم: محال است که خداوند ستم بورزد
۲۶- اصل پنجم محال بودن ستم و ظلم از جانب خداوند است بدین معنی که خداوند از هرچه عنوان ستم دارد منزه است و تمامی اعمالش برپایه‌ی رحمت و رأفت می‌باشند.
﴿وَمَآ أَنَا۠ بِظَلَّٰمٖ لِّلۡعَبِيدِ ٢٩﴾[ق: ۲۹].
«و نیستم ستم‌کننده بر بندگان».
﴿وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ ١١٨﴾[النحل: ۱۱۸].
«و ما بر آن‌ها ستم نکردیم بلکه خود بر نفس خود ستم روا می‌داشتند».
﴿وَلَا يَظۡلِمُ رَبُّكَ أَحَدٗا ٤٩﴾[الکهف: ۴۹].
«و پروردگار شما بر احدی ستم روا نمی‌دارد».
﴿وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن كَانُواْ هُمُ ٱلظَّٰلِمِينَ ٧٦﴾[الزخرف: ۷۶].
«و ما بر آن‌ها ستم نکردیم بلکه آن‌ها خود ستمگر بودند».