نكتهی دهم:
اگر دشمن صحابه، بگوید که: آیات قرآن که صحابه را میستاید، از حیث مجموعی است نه احادی [۲۰۰]، بنابراین همهی صحابه مشمول آن نیستند، میپرسم: آنهایی را که این تزکیه و ثنا شامل آنان میشود، برای ما نام ببر، میبینی که حتی تعدادی به اندازهی انگشتان دست هم نام نمیبرد!! آیا با این تعداد اندک دینی که تا قیامت باید بر دنیا حکم کند، پیروز و مسلط میگردد؟! اختلاف ما با آنان در مورد یک یا دو نفر نیست، بلکه در امثال: ابوبکر، عمر، عثمان و بقیهی عشره و مبشره و اصحاب بدر و شجرهش است، اختلاف ما دربارهی اعمالی نیست که به مقتضای بشریت از آنان سرزده است، که به خاطر آن دنیا را زیر و رو کردهاند! ما که آنها را معصوم نمیدانیم، بلکه اختلاف ما با آنان در این است که میگویند: همهی آنان مرتد شدهاند و از اسلام برگشتهاند!!
[۲۰۰] نگا: «حوار مع الشيخ صالح الدرويش»، جعفر سبحانی و «حوار هادي مع الدكتور القزويني» شیخ احمد سعد الغامدی.