لفظ اضافه در بعضی روایات
و اما لفظ اضافه‌ای که در بعضی روایات آمده «اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَعَادِ مَنْ عَادَاهُ». علی رغم اینکه در صحت آن بین علماء اختلاف نظر است، با این وجود اگر صحت آن را هم مسلم فرض کنیم باز هم حدیث را از دلالت سابق آن خارج نمی‌کند و ذکر موالات ولفظ مولی در حدیث به معنی محبت است و نه امامت.
اگر موالات به معنی امامت می‌بود می‌فرمود: «اللهم وال من أطاعه وعاد من عصاه». «خدایا هر کس از او اطاعت کند او را دوست داشته باش و هرکس نا فرمانی کند با او دشمنی کن». در حالیکه در حدیث غدیر مولات (دوستی) و ضد آن (دشمنی) را مطرح کردند که با علت و انگیزه ورود حدیث مناسب و ارتباط دارد، و آن کدورتی بود که در دل بعضی یاران‌شان نسبت به علیسایجاد شده بود.
و طبعا کدورت از مقدمات دشمنی است، و خطبه غدیر علاج این مقدمات بود که ممکن بود همین مقدمات اگر علاج نشود یا علاجش به تأخیر بیفتد بین علی و سایر برادارنش از میان صحابهشکه در سفر یمن همراهش بودند به عداوت و دشمنی مبدل شود.