احتیاج امام به پیروانش!
لذا امام به پیروانش احتیاج پیدا کرد تا اینکه آن‌ها کتاب تألیف کنند و با گمان و تخمین به رفع اختلاف بپردازند، آری پیروان ائمه با تألیف کتاب و بیان اینکه کدام گفتار و کردار امام حقیقت است و کدام تقیه تلاش کردند اختلاف و مشکلی را که امام خودش بوجود آورده را از بین ببرند، چنانکه طوسی هردو کتابش «التهذیب والاستبصار» را به همین منظور تألیف کرده است.
پس این پیروان ائمه نعوذ بالله از خود امامان شجاعت بیشتری داشته‌اند زیرا این‌ها چیزی را که امام نتوانسته با صراحت بیان کند بیان کرده‌اند، بنابراین نفع و فایده این پیروان از خود امامان برای امت بیشتر بوده است!! زیرا این‌ها توانستند اختلافی را از بین ببرند که امام نتوانست!!.
طوسی که او را شیخ طائفه (یعنی استاذ مذهب شیعه) می‌نامند در مقدمه کتابش التهذیب می‌نویسد: «از اول کتاب نسخ شود... از شیخ و استاد مان ابو عبد الله که خداوند کمکش کند شنیدم می‌فرمود: أبو الحسین هارونی علوی مذهب حق داشت و به امامت معتقد بود اما از آنجائیکه در باب اختلاف روایات موضوع بر او مشتبه شد و از توجیه آن عاجز ماند، عقیده دیگری را پذیرفت» [۳۹].
پس ملاحظه می‌فرمایید که شیخ طائفه و استاد مذهب شیعه چگونه اعتراف می‌کند که هیچ روایتی نیست مگر اینکه در مقابل آن، روایت دیگری وجود دارد که آن را نقض می‌کند، این بود که عقل بعضی از عاقلان مذهب شیعه را بیدار نمود و چنانکه اعتراف کرده مذهب شیعه را رها نمودند.
[۳۹] تهذیب الأحكام ۱/۲ و ۳.