زندگی علی امامت را نقض می‌کند!
هنگامی که پیامبر گرامی جوفات کردند و صحابه (وطبعا عموم مردم) ابوبکر صدیقسرا به خلافت برگزیدند، و علی نیز در بین مردم و در کل این جریانات وجود داشت موضع علی در قبال آنچه که پیش آمد چه بود؟ اقدامات و عملکرد علیسرا بر می‌شماریم:
۱- با ابوبکرسبیعت کرد.
۲- تا وقتی ابوبکرسزنده بود پشت سر ایشان نماز خواند.
۳- طبق ادعای بعضی‌ها امامت ابوبکر نادرست، جنگ با مرتدین به رهبری ابوبکرسنادرست و کنیزهایی که از این جنگ‌ها بدست آمده بود غیر شرعی بود! اما علیسبر خلاف این ادعاها از آن کنیزها همسری انتخاب کرد یعنی حنفیه از قبیله بنی حنیفه که از او فرزندی بنام محمد معروف به محمد بن حنفیه متولد شد.
۴- (چنانکه در نهج البلاغة نامه ششم آمده) علیسبیعت با خلفای سه گانه را درست می‌دانست.
۵- علیسبا عمرسنیز بیعت کرد و تا زمانیکه ایشان زنده بود پشت سرش نماز خواند.
۶- (چنانکه در نهج البلاغة....آمده) علیساز ترس اینکه مبادا به ایشان آسیبی برسد به عمر فاروق مشورت نداد که شخصا به جنگ ایرانیان برود.
۷- چنانکه در کتب شیعه و سنی آمده علیساسم سه تا از فرزندانش را به نام‌های ابوبکر و عمر و عثمانشنامگذاری کرد.
۸- چنانکه در کتب شیعه آمده دخترش ام کلثوم را به ازدواج عمر فاروقسدر آورد.
۹- به شرکت در شورای شش نفره‌ای که عمر فاروق برای انتخاب خلیفه آن را بیشنهاد نمود راضی شد و عملا شرکت کرد.
۱۰- علیسبا عثمان ذی النورین خلیفه سوم نیز بیعت کرد و تا زمانیکه ایشان زنده بود پشت سرش نماز خواند.
این ده مورد بارزترین عملکرد علیسمشتمل بر گفتار و کردار ایشان است، اگر ایشان معصوم بوده بس تمام این عملکرد‌های امام معصوم درست است، و اگر این عملکردها درست باشد پس ادعای امامت باطل است، زیرا معصوم کار اشتباه انجام نمی‌دهد و حرف اشتباهی نمی‌گوید خصوصا اگر کفر یا تأیید کفر باشد، و اگر این عملکردها اشتباه باشد پس علی امام نبوده است، زیرا به ادعای شما امام از ارتکاب هرگونه خطا و اشتباه معصوم است.
زیرا انکار امامت، یا آن را به غیر اهل آن سپردن از دیدگاه تمام شیعیان اثناعشری کفر است و علیسبا این عملکردها نعوذ بالله گویا به کفر راضی می‌شود.
آنچه که ملاحظه فرمودید یعنی مجموعه عملکرد‌های علیسثابت می‌کند که ایشان خودش را از طرف خداوند امام نمی‌دانست، بلکه امامت را از اختیارات شوری می‌دانست بنابر این آنچه که ایشان انجام داده یعنی مجموعه عملکرد ایشان (طی۲۵ سال خلافت خلفای سه گانهش) کاملا درست و طبیعی بوده است و ایشان خیلی مردتر و شجاع‌تر و مؤمن‌تر از آن بوده که خودش را از یک طرف امام بداند اما در عین حال از اعلان امامتش عاجز بماند، یا کارهای نادرست مخالفینش را تأیید کند و بر خلاف میل و عقیده باطنی‌اش با آنان بیعت کند و پشت سر آنان نماز بخواند، و فرزندانش را به نام آنان بنامد، و فقط بخاطر نجات خودش به عقیده شیعیان اثناعشری نعوذ بالله بیست و پنج سال کفر و نظام حاکم کفار را ببیند و در زیر پرچم آن زندگی کند!!.
کسی که کمترین آشنایی با دین و علم شرعی دارد نمی‌تواند چنین کاری بکند چه رسد به کسی که از جانب خدا امام تعیین شده باشد و به ادعای شما اصلا هدف امامتش بر پایی دین و جانشینی پیامبر گرامی جباشد!!. و در واقع ایشان از بهترین صحابه و یکی از بهترین قهرمانان میدان‌های جنگ باشد.
آری، علی بن ابی طالبسدر کنار سایر صحابه بزرگوارشبرای سربلندی اسلام و به اهتزاز در آمدن پرچم توحید، و دفاع از مقدسات اسلام در راه خدا آنقدر جهاد کردند که مردم گروه گروه به دین الله داخل شدند، اما چطور ممکن است که به ادعای شیعیان اثناعشری وقتی کاخ اسلام دارد خراب می‌شود ایشان نه تنها تماشاچی این خرابی باشد که حتی در خراب کردن کاخ اسلام و بلکه کندن ریشه اسلام- زیرا که امامت مهمترین اصل دین اسلام است نعوذ بالله - با دشمنان اسلام همکاری کند و با آنان بیعت نماید و حتی همکار و مشاور آنان قرار گیرد!!.
و آنگهی حسن ابن علی بن ابی طالبسکه امام دوم شما شیعیان اثناعشری است از امامت دست می‌کشد! و با وجود اینکه ده‌ها هزار مرد جنگی و هوادار در اختیار دارد زمام امور را به دست رقیب خودش معاویهسمی‌سپارد اگر ایشان معصوم بوده و امامت را به معاویهسسپرده و به این امر راضی شده که به ادعای شما نعوذ بالله یک کافر بر امت حکمرانی کند این کردار خود عصمت و امامت را نقض می‌کند. واگر معصوم نبوده و این کار را کرده پس امام نیست زیرا که عصمت در نزدش از شروط امامت است.