نتیجۀ تقیه امام
در صورت درست بودن ادعای تقیه برای امامان نتیجه چیست؟
۱- دینی که خداوند متعال آن را نازل فرموده دین تقیه است، یعنی دروغگویی!! این یک امر مسلم است که دروغگویی در تمام ادیان و در تمام جوامع بشری حتی در عصر جاهلیت اخلاق زشت و ناپسندی بوده است، وهر انسان عاقل و آزاده از دروغ گفتن ابا داشته و احساس شرمندگی می‌کرده و می‌کند چه رسد که این دروغگویی دین باشد!! و دروغگو در برابر گفتن دروغ اجر و پاداش حاصل کند!! کدام عقل سالم باور می‌کند که خداوند متعال دینی نازل کند که ۹۰% در صد آن دروغ گفتن و با دروغ زیستن باشد و دروغگو از دروغگویی‌اش انتظار اجر و ثواب و پاداش داشته باشد!!!.
۲- اگر «تقیه دین» باشد و «هرکس تقیه نکند بی‌دین باشد» و «تقیه دین تمام اهل بیت» باشد و «۹۰% در صد دین تقیه ودروغگویی و با دروغ وکلک و تظاهر زیستن» باشد پس نعوذ بالله چگونه باور کنیم که پیامبر گرامی جدین را به طور کامل رسانده‌اند!!!. نعوذ بالله شاید ایشان بخشی از دین را از روی تقیه پنهان کرده باشند!! چونکه دین ایشان تقیه بوده است!! خدایا! از این اهانت و جسارت به پیامبر گرامی ات و اهل بیت اطهارش از تو طلب مغفرت و آمرزش می‌کنیم، آن الگوی ایمان و شجاعت و صداقت از این‌گونه مزخرفات پاک و مبرا هستند.
۳- و اگر تقیه و دروغگویی دین ۹۰% دین باشد پس چه ضمانتی وجود دارد که نعوذ بالله هر آنچه پیامبر گرامی جتبلیغ و بیان کرده‌اند قطعا و یقینا همان دین اصلی و حقیقی باشد!! شاید بخشی از آن را از روی تقیه فرموده باشند و حق چیز دیگری باشد؟!.
۴- و اگر تقیه دین باشد پس چه ضمانتی وجود دارد که تمام گفتار و کردار امامان حقیقتا دین باشد و از روی تقیه صادر نشده باشد؟!.
۵- اگر تقیه دین باشد پس فایده امامت چیست؟! مقصود امامت که تبلیغ حق و آموزش آن به مردم است، پس وقتی امام حق را می‌پوشاند و دین را ضایع می‌کند تا زندگی خودش را حفظ کند فایده امامتش چیست؟!.
۶- اگرتقیه دین باشد پس چه ضابطه و قانون و شاخصی وجود دارد که مشخص کند این کردار امام حقیقت است و آن یکی تقیه؟! تا اختلاف و چالشی را که نعوذ بالله خود امام بوجود آورده از میان برداشته شود؟! شما معتقدید که امام آمده تا اختلافات مردم را از بین ببرد اما می‌بینیم که متأسفانه خود امام قصدا با گفتار خلاف حقیقت و کردار خلاف حقیقتش اختلاف بوجود می‌آورد و پیروانش را دچار شگفتی و سردرگمی می‌کند!.