ارتفاع درجات بهشت
بهشت دارای درجات عالی می‌باشد و در حدیث توصیف آن آمده است که بین درجه تا درجه دیگر به مانند دوری ستاره درخشان از سطح زمین می‌باشد.
ابو سعید خدریس از رسول خداص روایت می‌کند که فرمود: «همانا آنانی که در درجات و مقام‌های پایین هستند، چنان آن کسانی را که در درجات مقام عالی بهشت قرار دارند نظاره می‌کنند که شما ستاره درخشان را در آسمان نظاره می‌کنید و ابوبکر و عمر از آن گروهند» [۱۶].
سهل بن سعد از پیامبرص روایت می‌کند که فرمودند: «بهشتیان به کسانی که در غرفه‌های بلند در بالای‌شان قرار دارند نگاه می‌کنند، همانگانه که شما به ستارگان درخشان در افق مشرق یا مغرب نگاه می‌کنید، این به خاطر برتری و تفاضل درجاتشان است».
عرض نمودند: ای رسول خدا، آن‌ها جایگاه‌های پیامبران است که دیگران به آن دسترسی ندارند؟ فرمود: «خیر، قسم به آنکه جانم در دستش است، آنان مردانی هستند که ایمان به خدا آوردند و پیامبران را تصدیق نمودند» [۱۷].
ابن حجر می‌گوید: ذکر مشرق یا مغرب به خاطر دوری و رفعت و بلندی درجات می‌باشد. همانگونه که در احادیث دیگر چنین توصیف آمده که بین هر کدام از درجه تا درجه دیگر مجاهدان مانند مسافت آسمان و زمین است. چنان که ابوهریره از پیامبرص روایت نمودند: «در بهشت صد درجه وجود دارد، که خداوندآنها را برای مجاهدان در راه خدا آماده نموده است....» [۱۸].
در حدیث دیگر آمده: در میان هر درجه تا دیگری مسافت صد سال می‌باشد چنان که کعب بن مره از رسول خداص روایت نموده است: ای اهل صنعت و شمشیر زنان ماهر، تیر اندازی کنید زیرا که هرکس تیر را به دشمن اصابت نماید، خداوند به خاطر آن یک درجه او را رفعت و بلندی می‌بخشد. عبدالرحمن بن ابی النعام عرض کرد: ای رسول خدا! درجه چیست؟ فرمود: آن‌ها مانند پلکان منزل مادرت نیست، بلکه بین هردو پله و درجه فاصله صد سال است [۱۹].
در حدیث دیگر آمده که بین هر درجه تا دیگری مسافت پانصد سال می‌باشد همانگونه که ابوهریره از رسول خداص روایت کرده است: «در بهشت صد درجه وجود دارد که بین هر درجه تا دیگری مسافت پانصد سال است» [۲۰].
شاید این اختلاف درجات بر حسب اختلاف در حرکت و سرعت و کندی باشد، همانطور که ابن قیم، ابن حجر بیان نمودند، یا به خاطر، وجود احتمال تفاوت در ارتفاع و بلندی این درجات است.
[۱۶] مسند احمد(۲۴/۱۹۳) ترمذی (۳۶۵۸) صحیح الجامع(۲۰۳۰). [۱۷] مسند احمد(۲۴/۱۹۲) بخاری (۶۵۵۵) ومسلم(۲۸۳۱). [۱۸] تخریج آن گذشت (شماره۱۲). [۱۹] مسنداحمد(۱۴/۱۳) وسنن نسایی (۳۱۴۴) صححه الالبانی(صحیح نسایی۲۹۴۷). [۲۰] طبرانی در معجم اوسط (تصحیح آلبانی در صحیح ترغیب ۳۷۳).