هشتمین عمل: ضایع‌نمودن اوقات در آنچه که بی‌فایده است
از اموری که بنده را از رسیدن به مقام و درجات بلند بهشتی محروم می‌گرداند همانا ضایع نمودن اوقات می‌باشد، چون در حقیقت ضایع کردن اوقات یعنی گذراندن وقت در غیر طاعت و عمل صالحی که موجب رفع درجات می‌شود، کسانی که اوقات خویش را ضایع می‌گردانند بیشتر در غیبت مردم و یا در سخن گفتن در آبروی مردم و یا در نشستن در جلو کانال‌های ماهواره‌ای و مشاهده سریال‌ها و فیلم‌ها می‌گذرانند، در روز قیامت حسرت خواهند خورد که چرا وقت خود را اینگونه به هدر داده‌اند.
برخی از این افراد اگر به آنان گوشزد نمایی در جواب می‌گویند، ما درجات بلند بهشت نمی‌خواهیم، نزد دروازه‌اش برسیم کافی است. بنگر همت این‌ها چگونه است؟! در مقابل بهشت و در مقابل متاع دنیا باید همت بلند و عالی داشت و برای رسیدن به مقامات عالی تلاش نمود، در حدیث آمده: «هرگاه بهشت طلب نمودید، از خداوند فردوس (بهشت برین) را بطلبید» [۲۰۶].
همانا ترک اعمال صالح و سبقت نگرفتن در انجام آن و بخصوص اعمالی که ما در این کتاب ذکر نمودیم، سبب کاستن درجات بنده می‌گردد و مقامات و درجات بلند بهشتی را از دست می‌دهد، آیا برای خود چنین می‌پسندی؟!
[۱۹۱] طبرانی، و آلبانی آن را حسن دانسته است، صحیح الجامع (۵۲۲۶). [۱۹۲] مسند احمد (۶/۲۳) و ابوداود (۱۱۰۸) با تصحیح آلبانی (۹۸۰). [۱۹۳] ابن ابی الدنیا، بیهقی در زهد و ابونعیم در حلیه (۱/۳۰۶) جامع العلوم والحکم (۲/۱۸۸) و صحیح الترغیب (۳۲۲۰). [۱۹۴] مسند احمد (۲۲/۱۹۳) صحیح الجامع (۵۲۶۱). [۱۹۵] مسند احمد (۱۹/۱۱۰) و ترمذی (۲۴۷۳) صحیح الجامع (۵۲۶۵). [۱۹۶] بخاری (۵۰۷۰) و مسلم (۲۰۰۳). [۱۹۷] شرح صحیح مسلم (۱۳/۱۸۴). [۱۹۸] بخاری (۵۸۳۲) و مسلم (۲۰۶۹). [۱۹۹] مستدرک حاکم (۴/۱۴۱) و ذهبی آن را صحیح دانسته است. [۲۰۰] مسند احمد (۱۷/۲۶۷) و نسایی (۵۱۵۱) و حاکم (۴/۱۹۱)صحیح الجامع (۱۴۳۸). [۲۰۱] مسند احمد (۱۷/۱۴۰) اسنادش حسن است. فتح الباری (۱۰/۳۰). [۲۰۲] مسند احمد (۱۷/۲۵۴) نسایی (۵۲۰۳) با تصحیح آلبانی (۴۷۹۳). [۲۰۳] صحیح مسلم (۲۰۶۶) [۲۰۴] حاکم(۴/۱۴۱) صحیح الترغیب (۲۰۵۰). [۲۰۵] بخاری (۵۶۳۴) و مسلم(۲۰۶۵). [۲۰۶] در شماره (۱۲) گذشت.