بیستمین عمل: عادت دادن زبان به سخن نیکو
حفظ و نگهداری زبان و گفتن سخنان نیک و پاکیزه از اعمالی است که درجات انسان در بهشت بالا میبرد. پیامبر گرامی میفرماید: «بنده سخنی در جهت خوشنودی و رضای خداوند به زبان میآورد، بدون اینکه به آن توجه نماید ولی بوسیلهی آن سخن در جهنم سقوط میکند» [۱۵۴].
باید دانست هر سخنی که انسان به زبان میآورد نوشته میشود و بر آن محاسبه میگردد. پس پیش از سخن گفتن باید فکر کرد و سنجید. سخن گفت و کسی که به خدا و روز قیامت ایمان دارد، باید سخن نیک بگوید یا اینکه خاموش بنشیند.خداوند میفرماید: ﴿مَّا يَلۡفِظُ مِن قَوۡلٍ إِلَّا لَدَيۡهِ رَقِيبٌ عَتِيدٞ ١٨﴾[ق: ۱۸]. «هیچ سخنى را بر زبان نمىآورد مگر آنکه نزدش نگهبانى آماده [حضور] دارد» و میفرماید: ﴿وَقُل لِّعِبَادِي يَقُولُواْ ٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ يَنزَغُ بَيۡنَهُمۡۚ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ كَانَ لِلۡإِنسَٰنِ عَدُوّٗا مُّبِينٗا ٥٣﴾[الإسراء: ۵۳]. «و به بندگانم بگو: سخنى را بگویند که آن بهتر است. بىگمان شیطان بین آنان اختلاف مىاندازد. به راستى که شیطان براى انسان دشمنى آشکار است».
بنابراین زبانت را به سخن نیک عادت بده و از گفتن سخنان نادرست اجتناب کن، رسول خدا میفرماید: «از آتش جهنم بترسید، اگرچه با نیم دانهی خرما باشد، پس اگر نیافتید با سخن نیکو» [۱۵۵].
[۱۵۴] بخاری (۶۴۷۸) و مسلم (۲۹۸۸) و مالک (۲/۹۸۵). [۱۵۵] مسند احمد (۲۴/۱۶۹) و بخاری (۶۰۲۳) و مسلم (۱۰۱۶).